مریم نصیحتی می گوید: از ۹ سالگی به روماتیسم مفصلی شدید مبتلا شدم و راه‌رفتن برایم سخت شده بود تا کلاس سوم دبستان قهرمان پینگ‌پنگ مدارس استان بودم به‌اجبار ممنوع از ورزش شدم در تمام زنگ‌های ورزش در کلاس می‌نشستم و نقاشی می‌کشیدم تا اول دبیرستان که به‌طورکلی مداوا شدم و اولین سؤالم از پزشکم این بود که آیا می‌توانم ورزش کنم؟

ندای گیلان–نوشین میربلوک: در بحبوحه روزمرگی و فراز و نشیب های زندگی و زمانی که ناامیدی و بی‌انگیزگی بر انسان مستولی می شود، دیدن پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر افرادی که به رغم همه سختی ها و مشکلات سد های بزرگ جلوی روی خود را کنار زده اند و بر قله موفقیت ایستاده اند، حالتان را خوب می کند! حالا اگر این فرد موفق یک زن باشد که سختی های دوچندان را تحمل کرده تا بهترین خودش باشد موضوع کمی متفاوت تر است.

زنان موفق در جامعه ما کم نیستند که با وجود نگاه های بعضاً خوشایند راه خود را در پیش گرفته اند و حالا پرآوازه شده اند. در ندای گیلان قصد داریم هر هفته سراغ یکی از این زنان موفق برویم و به گفتگو با آنان بپردازیم.

میهمان این هفته  شنبه های ندای گیلان، یک بانوی موفق در کار و ورزش است.

لطفاً خودتان را معرفی کنید و سوابق ورزشی‌تان بفرمایید.

مریم نصیحتی هستم مربی درجه یک تکواندو فدراسیون کشور، داور رسمی تکواندو کشور و مربی رسمی فدراسیون بدنسازی کشور، مدرک مربیگری بدنسازی و فیتنس ترکیه، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته علوم تربیتی به پایان رساندم.

شروع فعالیت ورزشی ام از سال ۷۶ بود و از سال ۸۴ بطور رسمی مربیگری میکنم ،دارنده چندین مقام قهرمانی استان،سرمربی دانشگاه علمی و کاربردی گیلان
تاکنون به‌عنوان مربی تکواندو و بدنسازی در باشگاه‌های سعدی، مشعل، جوانان، گلساران دخانیات، مارلیک، اوتانا پرو،المپیک رشت در تمام سنین فعالیت داشتم. همچنین ۱۲ سال معلم ورزش مدارس غیردولتی و مربی ورزش مراکز پیش‌دبستان مهدکودک بودم.

در کنار ورزش، ۱۰ سال مزون لباس عروس داشتم و دوزندگی لباس عروس و دیزانر اتاق عقد و دیزاین اتاق کودک انجام دادم و هم‌زمان ورزش حرفه‌ای خودم را ادامه دادم.

خاطره‌ای از دوران ورزشی‌تان هست که بخواهید با مخاطبین ما به اشتراک بگذارید؟

در یک مسابقه مهم بنده و یکی از دوستان صمیمی‌ام هر دو یک وزن بودیم و استادم از من درخواست کرد تا من یک وزن بالاتر بازی کنم و باید برای روز وزن‌کشی غذا زیاد می‌خوردم تا سر وزن باشم و روز وزن‌کشی وزنم درست بود؛ اما بعد از آن روز دچار معده درد شدیدی شدم که روز مسابقه در یک کلینیک زیر سرم بودم و نتوانستم به مسابقه برسم .

در مسیر زندگی یا ورزشی‌تان با چه موانع و چالش‌هایی روبرو بودید؟

البته همه انسان‌ها با چالش‌ها سختی‌های زندگی روبه‌رو خواهند شد من هم سختی‌های بسیاری داشتم در واقع ممکن است که لازم باشد با شکست‌هایی روبرو شویم تا درک کنیم که چه کسی هستیم و همه این شکست‌ها را به‌عنوان درس و تجربه بزرگی در نظر بگیریم تا مصمم‌تر به راهمان ادامه دهیم البته هنوز راه طولانی و پر فراز و نشیبی برای رسیدن به آرزوهایم دارم .

 

عنوان آخرین کتابی که مطالعه کردید چه بود؟

اصولاً علاقه زیادی به خواندن زندگی‌نامه افراد موفق دارم و آخرین کتابی که مطالعه کردم، زندگی‌نامه بنجامین فرانکلین بود.

وقتی حالتان خوب نیست چه‌کار می‌کنید؟

تا جایی که بتوانم سعی می‌کنم چیزی حالم را بد نکند و تلاش می‌کنم افکار و انرژی‌های منفی را از خودم دور نگاه دارم و عمدتاً برای بهتر نگاه‌داشتن آرامش روحم و شادی درونم طبیعت‌گردی می‌کنم، کوه گشت هم از سرگرمی‌های بسیار موردعلاقه بنده است.

 

چگونه می‌توان در کنار وظیفه خطیر و پر مشغله مادر و همسری در امور حرفه‌ای نیز موفق بود؟

اگر برنامه‌ریزی داشته باشیم و هدفمند به پیشرفت فکر کنیم و مهم‌تر از همه بهانه‌ها را کنار بگذاریم به همه کارها به نفع احسنت رسیدگی می‌کنیم همسر یا مادر بودن را هر کسی می‌تواند تجربه کند؛ اما چقدر بهترِ است که یک همسر و خصوصاً یک مادر موفق قوی و آگاه و بااراده باانرژی باشیم .

 

در مسیر حرفه‌ای چگونه موانع را پشت گذاشتید؟

در این راه مشکلات زیادی را پشت سر گذاشتم، اما هیچ‌کس جز خداوند و اراده و تلاشم همراه من نبود. خدا را شاکرم که همیشه با قاطعیت به کارم ادامه دادم و به فکر سکوهای بالاتر هستم.

چطور شد به رشته ورزشی تکواندو علاقه‌مند شدید؟

در واقع من از ۹ سالگی به روماتیسم مفصلی شدید مبتلا شدم و راه‌رفتن برایم سخت شده بود تا کلاس سوم دبستان قهرمان پینگ‌پنگ مدارس استان بودم به‌اجبار ممنوع از ورزش شدم در تمام زنگ‌های ورزش در کلاس می‌نشستم و نقاشی می‌کشیدم تا کلاس دهم (اول دبیرستان) که به‌طورکلی مداوا شدم اولین سؤالم از پزشکم این بود که آیا می‌توانم ورزش کنم و خوشبختانه پاسخ مثبت بود و او گفت حالا هر ورزشی که به آن علاقه داری را می‌توانی ادامه بدهی حتی تکواندو که همه ضربه‌هایش با پا است.

تا آن روز به تکواندو فکر نکرده بودم؛ اما با شنیدن همین یک کلمه جرقه‌ای در ذهنم ایجاد شد و در موردش تحقیق کردم و علاقه‌مند شدم و از آن موقع ورزشم را با جدیت آغاز کردم.

حرف آخر

به خداوند رب‌العالمین اعتماد کنیم، مهربانی خدا رو باور کنیم و بدانیم تنها کسی که وعده حق می دهد خداوند است
پس باورهایت را عوض کن تا بتوانی زندگی‌ات را عوض کنی