ندای گیلان-نوشین میربلوک: در بحبوحه روزمرگی و فراز و نشیب های زندگی و زمانی که ناامیدی و بی‌انگیزگی بر انسان مستولی می شود، دیدن پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر افرادی که به رغم همه سختی ها و مشکلات سد های بزرگ جلوی روی خود را کنار زده اند و بر قله موفقیت ایستاده اند، حالتان را خوب می کند! حالا اگر این فرد موفق یک زن باشد که سختی های دوچندان را تحمل کرده تا بهترین خودش باشد موضوع کمی متفاوت تر است.
زنان موفق در جامعه ما کم نیستند که با وجود نگاه های بعضاً خوشایند راه خود را در پیش گرفته اند و حالا پرآوازه شده اند. در ندای گیلان قصد داریم هر هفته سراغ یکی از این زنان موفق برویم و به گفتگو با آنان بپردازیم.
میهمان این هفته ندای گیلان کسی است که درست روی بزرگترین مشکل گیلان یعنی پسماند دست گذاشته و به زیباترین روش ممکن با زباله مواجه می شود! زباله ها را تبدیل به کتابخانه، ویلچر و کپسول اکسیژن می کند! می گوید آرزوهای بزرگ ندارد اما بزرگترین آرزویش شهر بدون زباله است، تناقضی که نشان از عزم او در راهی که می پیماید دارد.برای رسیدن به اهداف، داشتن دوستانی که مثل ما فکر می کنند را توصیه می کند و از جوانان می خواهد حتماً هنر یا صنعتی که درآن استعداد دارند را دنبال کنند و به درس خواندن اکتفا نکنند.
گفتگو با صفورا غله زاری فعال محیط زیست گیلانی با آرزوها بزرگ، که آن ها را برنزی می داند و نه طلایی، در ادامه آمده است.
خودتان را معرفی کنید و از سوابق تحصیلی و فعالیت های خود بفرمایید.
صفورا غله زاری هستم دبیر بازنشسته و فعال محیط زیست .فارغ التحصیل علوم اجتماعی از تربیت معلم هستم .این که از چه زمانی محیط زیست برایم اهمیت پیدا کرد به درستی به خاطر ندارم ولی همیشه عاشق طبیعت بودم و به کشور هایی که در زمینه ی آموزش حفظ محیط زیست فرهنگ درستی را پایه گذاری کرده بودند غبطه می خوردم .
اگرچه رسیدن به آن آرزو به یکباره غیر ممکن بود اما این که خودم از منزل و پیرامون خودم آغاز کنم شدنی و ممکن بود .بالای ده سال است که زباله های منزل را تفکیک می کنم و این گام اول بود .از خدا خواسته بودم که پایان دوره اشتغال رسمی من آغاز یک فعالیت ارزشمند باشد .من حتی حاضر نشدم طبق رسم همکارانم برای بازنشستگی جشن برگزار کنم .
در سال ۱۳۹۴ با پویش درب های پلاستیکی ظروف آشنا شدم و مانند بسیاری از مردم سرزمینم این حرکت را در بندرانزلی آغاز و با معرفی این کار در مدارس و محافل توانستیم تا به امروز دوازده ویلچر به نیازمندان جسمی کم بضاعت اهداء و در ایام اوج کرونا نیز چهار کپسول اکسیژن تهیه و به بیمارستان اهدا کنیم
که اخرین اهداء ویلچر ما نیز بهمن ۱۴۰۰بود .
دو سال پس از آغاز پویش درب های پلاستیکی برای کمک به نیازمندان جسمی دومین گام را در زمینه هدایت پسماند برداشتیم . این بار کاغذ های باطله .
برای همراه کردن مردم با پویش لازم بود هدفی ارزشمند برای این پویش تعریف کنیم .چه هدفی بهتر از کتاب برای کاغذ باطله؟
پویش تفکیک کاغذ و تشکیل کتابخانه با هدف محیط زیستی تفکیک بخش دیگری از پسماندها و بالا بردن سرانه ی مطالعه .این پویش با واگذاری یک فضا جهت انبارش کاغذ توسط سرکار خانم سراساز مدیر یکی از دبیرستان های شهر رسماً شروع به کار کرد و طی مدت دو ماه اولین بار کاغذ را با وزن بیش از یک تن روانه ی کارگاه بازیافت نمودیم و اولین کتابخانه را نیز طبق وعده در بخش اطفال بیمارستان انزلی افتتاح کردیم .
تا سال ۹۸با فروش بیش از ۱۶تن کاغذ هفت کتابخانه کوچک در اماکن عمومی مانند وزشگاه ، زندان ،کانون ناشنوایان و … هدیه کردیم و پس ازآن با پیشنهاد یاران بخش فرهنگی انجمن طرفداران توسعه بندر انزلی ، تصمیم به راه‌اندازی یک مرکز پژوهشی با محوریت گیلان نمودیم و تا دی ماه۱۴۰۰با پول بیش از بیست تن کاغذ باطله اهدایی مردم و کمک های مردمی، در مکانی که آمورش و پرورش در اختیار ما گذاشت مرکز پژوهشی طویلی راه اندازی شد .
این مجموعه شامل کتابخانه و فضاهای مفید برای مطالعه ، محل برگزاری کلاس و فضاهایی جهت معرفی مشاهیر به خصوص اتاق یادبود پژوهش گر بزرگ ،نویسنده ی کتاب جامع تاریخ بندر انزلی مرحوم عزیز طویلی است.
که استفاده از این مجموعه برای تمام شهروندان به خصوص پژوهشگران و دانشمندان تمام حوزه های مرتبط به گیلان آزاد می باشد .
ازکودکی چه آرزویی داشتید؟
آرزوی کودکی را به یاد ندارم ،چون خصلتا اهل آرزوهای طلائی دست نیافتنی نیستم .آرزو های معمولاً من برنزی هستند.دست یافتنی و در حد توان .
از جایگاه امروز خود چقدر راضی هستید؟
خداوند رو سپاسگزارم من خوب یا بد ، انسان بلند پروازی نیستم لذا پیروزی های کوچک هم تا الان من را راضی نگه داشته است.
چه چیزی یا کسی وقتی ناراحت هستید حالتان را خوب می کند؟
خاک و کتاب و بعضی موسیقی هاکه من رابه گذشته ی کودکی می برد حال من راخوب می کند .
هر موقع که فکرم درگیر باشد کافی است بیلچه یا قیچی باغبانی به دست مشغول شخم‌زدن خاک و تکثیر گیاهان شوم، حالم خوب می شود .
بنظر شما وجه تمایز زندگی زنان گیلانی چیست؟
زنان گیلانی به نسبت زنان دیگر مناطق کشور آزاد اندیش تر و روشن تر هستند . حقوق خودشان را بهتر می دانند و به همان نسبت مطالبه گر تر هستند . در فرهنگ گیلان به نسبت دیگر مناطق کشور تساوی حق زن و مرد بیشتر از دیگر استان ها دیده می شود .
آخرین کتابی که خواندید چه بود ؟
دوست دارم یکی از کتاب های دوست داشتنی را که مطالعه کردم معرفی کنم .اگر ناگهان به من بگویید که برای هدیه به یک دوست چه کتابی روا پیشنهاد می کنم من ( سه شنبه ها با موری )اثر هیچ البوم را پیشنهاد میکنم .
دوست داشتید کدام کتابی که خواندید، خودتان نویسنده آن بودید؟
دوست داشتم کتابی مثل (ریشه ها ) اثر الکس هایلی بنویسم .یه جور کنکاش در نسل های قبلی خودم .
توصیه شما به دخترانی که دوست دارند جایگاه خودشان را در شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی پیدا کرده و بدرخشند چیست؟
جز درس که امروزه روز تنها کاری هست که همه ازجوانان انتظار دارند حتما حتما هنر و یا صنعتی رو طبق توان و استعداد. خودشان یاد بگیرند و در آن مهارت پیدا کنند که همین موجب استقلال آنها در زندگی خواهد شد .
عامل موفقیت خود را چه می‌دانید؟
در زندگی ام اگرچه آرزوهای بزرگ نداشتم اما برای رسیدن به خواسته هایم جدی بوده ام و انها را دست کم نگرفتم و پیدا کردن دوستانی که مثل من فکر می کردند.نیشخند و تحقیرو یا حرف های دلسرد کننده را زیاد جدی نگرفتم و تلاشم رابیشتر کردم .البته با حمایت خدا و آن دسته از عزیزانی که درکم کردند و به من امید دادند .
بزرگترین آرزوی شما چیست؟
آرزوی من شهر بی زباله است که برای تحقق آن در تلاش هستم.از خدا می خواهم گام بعدی که در مسیر هدفم است ،پویش تفکیک الیاف و پارچه باشد.
حرف آخر ؟
توصیه ام به همه ی جوانان به ویژه دختران سرزمینم این است که اول ،خدا را همواره به عنوان حامی در نظر داشته باشند.
حقوق خودشان رو به عنوان یک زن در جامعه و وظایف فردی و اجتماعی خودشان رو بدانند و به آن عمل کنند.
گالری عکس های صفورا غله زاری
صفورا غله زاری
صفورا غله زاری
صفورا غله زاری
صفورا غله زاری
صفورا غله زاری
Saturday, 23 November , 2024