به گزارش ندای گیلان ، در ندای سلامت این هفته به موضوع عرق کردن می پردازیم. برخي از مردم به اشتباه بر این باور هستند که اگر بدن در طی انجام حرکات ورزشی عرق نکند، انجام آن بیهوده است.

حتی برای چربی سوزی بیشتر لباس های ضخیم و گرمکن به تن می کنند و یا چندین بار در ماه به سونا میروند!

حرارت بدن هنگام فعالیت افزایش می یابد و اگر راهی برای خنک شدن بدن وجود نداشته باشد بعد از مدتی بر اثر بالا رفتن درجه حرارت از هوش خواهیم رفت.

عرق کردن راهی است که بدن از آن برای کاهش دمای خود استفاده می کند، آبی که در خون ما جاری است گرمای بدن را جذب می کند و به صورت عرق توسط غدد زیر پوست در سطح پوست منتشر می کند و سبب خنکی ما می شود.

اگر در محیط هایی که دارای وسایل خنک کننده هستند و یا در فصل سرما ورزش کنیم، میزان تعریق بدن کاهش می یابد و این بدین معنا نیست که بدن ما مقدار کمتری کالری سوزانده است، بنابراین عرق کردن معیاری برای سنجش میزان کالری سوزانده شده نمی باشد.

در کالج پزشکی-ورزشی آمریکا، ماتیو کارمر از دانشگاه اوتاوا و اولیجی از دانشگاه سیدنی، نتایجی را از دست ‌آورد‌های پژوهش‌های خود ارائه دادند و ایده‌های این موضوعات را به چالش کشیدند. این اطلاعات اکنون در مجله فیزیولوژی‌ (کاربردی) منتشر شده و برخی پیچیدگی‌های علمی در رابطه با این مطالعات را توضیح می‌دهد. این مقاله شامل تحلیل‌های شگفت‌انگیزی است.

مشکل مطالعات قبلی این بود که به ارتباط توده‌ی چربی توان هوازی بدن (VO2 max) و وابسته بودن این فاکتور‌ها با دیگر عوامل توجهی نشده بود. افراد دارای توده‌ی چربی بیش از حد، بیشتر اضافه وزن می‌آورند (آیا خواص عایق‌کنندگی چربی علت اصلی تعریق زیاد است یا خیلی ساده به دلیل چاق‌تر بودن مجبور به تحمل وزن بیشتر بدن‌تان (توده‌ی چربی بیشتر، وزن بیشتر) هستید؟

به همین ترتیب،افراد با VO2maxنسبتاً بالا (حداکثر میزان اکسیژنی که عضلات به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف می‌کنند) معمولا ًبدن‌های متناسب‌تر و لاغرتری دارند. بنابراین‌ علت ایجاد این تفاوت‌ها احتمالاً بستگی به اندازه‌ی بدن دارد، نه دارا بودن اندام متناسب.

به منظور استخراج فاکتور‌های کلیدی، کرامر و جی ۲۸ داوطلب را با دامنه‌ی وسیعی از تیپ‌های بدنی و سایز‌های اندامی مختلف گردآوری کردند و آنها را تحت یک آزمایش دوره‌ای ۶۰ دقیقه‌ای فعالیت بر روی دوچرخه‌ثابت (چرخ‌کارسنج) با شدت‌های مختلف قرار گرفتند، درحالی که میزان تعریق و تغییرات بدنی آن‌ها اندازه‌گیری می‌شد.

مطمئناً در نهایت،تغییر در درجه حرارت مرکزی تا حد زیادی توسط مقدار حرارت تولیدی به وسیله‌ی پدال زدن آزمودنی‌ها بر روی دوچرخه سواری به ازای هر واحد از توده‌ی بدن توجیه می‌شود، بدون هیچگونه دخالت تاثیر خاصیت “عایق‌کنندگی”چربی .(منظور از توجیه کردن،مقدار مشخص حرارت تولیدی از دامنه‌ی تغییرات دمای مرکزی بدن که در ایجاد تعریق نقش دارد را به خود اختصاص می‌دهد)

حرارت تولیدی به میزان ۵۰ درصد از دامنه‌ی تغییرات دمای مرکزی محاسبه شده‌است و اضافه‌کردن درصد چربی بدن (چیزی حدود۶.۸ تا ۳۲.۵درصد که در افراد مختلف متغیر است) به آن، تنها اختصاص ۲.۳درصد از تغییرات حرارتی دمای مرکزی بدن را توجیه می‌کند.

این موضوع نشان‌دهنده‌ی آن است که دو نفر با وزن یکسان و سرعت مشابه در پدال زدن، باید یک میزان حرارت تولید کنند، حتی اگر یکی از آنها قد‌کوتاه و چاق باشد و دیگری قدبلند و لاغر باشد. همین امر در مورد میزان کل تعریق صدق می‌کرد: درصد توده‌ی چربی‌بدن تنها اختصاص ۱.۳درصد از میزان دامنه‌ی تغییرات حرارت مرکزی بدن را توجیه می‌کند.

آنچه که اهمیت دارد، توجه به اینست که این امر به هیچ وجه نقض کننده‌ی مشاهدات عمومی مبنی بر اینکه افراد با توده‌ی چربی بدنی بالا، بیشتر عرق می‌کنند، نیست. اما این‌ موضوع به خاطر خواص گرمایی خود چربی نیست؛ دمای تولیدی بیشتر در نتیجه‌ی کار بیشتر برای حمل چربی‌های بیشتری که شما را احاطه کرده‌است.

به همین ترتیب، در رابطه با VO2max به نظر نمی‌رسد که ایجاد تفاوت‌های بزرگتر به دلیل خود VO2max باشد که تنها ۴ درصد تغییرات را در میزان تعریق تشکیل می‌دهد. شاید منطقی به نظر نرسد اما دوباره باید بگوییم؛ دلیل ایجاد تفاوت‌ها به این بستگی دارد که چه میزان گرما تولید می‌کنید.

عواملی مانند: گرما و رطوبت هوا، استرس، غذاهای تند، یائسگی، جنسیت، و ژنتیک … نیز در تعریق زیاد نقش دارند

اگر به دو نفر که دارای VO2 max متفاوتی در هنگام تمرین هستند، بگویید که با شدت ۷۰درصد حداکثر اکسیژن مصرفی خود تمرین کنند، فرد متناسب‌تر از لحاظ اندام با سرعت بیشتر آن تمرین را انجام می‌دهد(حال تمرین دویدن باشد یا پدال زدن بر روی دوچرخه ثابت)، در نتیجه به علت اینکه انرژی بیشتری برای کار سریع‌تر استفاده می‌کند به این ترتیب باعث تولید گرمای بیشتری می‌شود. آنها بیش از حد عرق می‌کنند، اما به این دلیل است که کار بیشتری انجام می‌دهند، نه به دلیل خاصیت جادویی یا ویژه‌ای در VO2 max.

برای مطالعه بیشتر در این مورد می توانید به سایت علم ورزش مراجعه کنید.