ندای گیلان:اختصاصی گیلان فردا – تیمی که شعار هوادارانش این است که «سپیدرود بخشکد ماهی ها می میرند» سال هاست که قطره قطره در حال آب شدن است. اگر نبود قدمتی به تاریخ و عشقی به وسعت یک شهر ، سپیدرود هم مانند خیلی از تیم های مطرح ایران همچون شاهین و عقاب و دارایی و کشاورز و بهمن خیلی پیشترها به تاریخ پیوسته بود. تیمی که صاحبانش هر سال به سال درحال تغییرند و بعضی ها به خاطر فرار از مالیات این تیم را خریداری می کنند تا بتوانند مالیات فعالیت های اقتصادی دیگرشان را ندهند. بعضی ها نیز می خواهند از محبوبیتش استفاده کنند و بعضی ها هم عاشق این تیم هستند و اما چون علم و پول کافی تیم داری را ندارند موفق نمی شوند. اما سال گذشته با آمدن خریدار جدید و انجام تغییرات شگرف امید در دل ها زنده شد. هرچند که سپیدرود موفق به صعود به لیگ یک نشد اما آن ها که می دانند رمز موفقیت ، صبر و برنامه ریزی است منتظر فصل بعد ماندند تا بلکه تیم پیر شهرشان از نو جوان شود.

این درحالیست که بنابه نوشته وبسایت سپیدرود ۵ نفر کاندیدای مربیگیری این تیم محبوب رشتی ها هستند. افشین ناظمی که فصل پیش مربی سپیدرود بود اما نتوانست موفق شود ، مجید جهانپور که سال هاست روی نیمکت مربیگری تیمی ننشسته است ، امید هرندی که آخرین حضورش در داماش گیلان با عدم موفقیت تمام شد ، علی نظرمحمدی که موفقیت درخشانی در مربیگری ندارد و محسن نصراللهی که اصلا سابقه مربیگری ندارد.

با این حال هواداران پرشور سپیدرود ناامید نیستند یا بهتر است بگوییم ظاهرا «امید» عجین شده است با روح هوادارانش. اخیر کانون مستقل هواداران باشگاه سپیدرود رشت تشکیل شد و بیانیه ای نیز منتشر کرد و هدفش را باز کردن راهی برای ورود جوانان هوادار سپیدرود به عرصه حمایت از این تیم و بخشیدن روح دوباره به سکوها خواند. آن ها معتقدند که این تیم پس از سال ها بی پناهی « درحال خودسازی است و با ورود تیم مدیریت جدید جان دوباره ای گرفته است.» اکنون با آنکه سپیدرود فصل پیش از صعود ناکام مانده است بسیاری از هواداران امیدشان را از دست نداده اند و پرشورتر از گذشته به حمایت تیمشان برخاسته اند. اما آیا حمایت به تنهایی برای صعود و موفقیت یک تیم کافی است؟

امیر حاج رضایی ، کارشناس بنام فوتبال ایران در پاسخ به این سوال به خبرنگار گیلان فردا می گوید: « در رشت تیم های خوبی وجود دارند که یکی از آن ها سپیدرود است. مربیان خوبی هم در این شهر فعالیت می کنند منتهی تغییرات پی در پی، بی ثباتی در مدیریت، و مشکل نداشتن پشتوانه اقتصادی عامل­هایی هستند که فوتبال ما و علی اللخصوص فوتبال رشت را متضرر کرده است.»

این کارشناس فوتبال که خود زمانی به عنوان مشاور عالی پگاه در رشت فعالیت می کرد می گوید: « فوتبال در شهری موفق است که از ثبات اقتصادی برخوردار باشد و همینطور ثبات مدیریتی تا بتواند استعدادها را پرورش دهد و مانع حضورشان در پایتخت و شهرهای دیگر شود. کماکان معتقدم که سه تا سر فصل برای بهبود فوتبال وجود دارد چون تمام زمینه ها در گیلان مثل تعداد تماشاگرهای فراوان، مربیان خوب و آب و هوای مناسب وجود دارد. سه تا سر فصل شامل ثبات اقتصادی، ثبات مدیریتی و ثبات تیمی است. ثبات تیمی البته هنوز در انزلی وجود دارد ولی در رشت خیر. در نتیجه می بینیم که تیم های ریشه دار سپیدرود و استقلال رشت به دلیل نداشتن همین سه تا فاکتور به حق خودشان نرسیدند و سال­هاست که از صحنه اول فوتبال کشور دور شده اند.»

وی معتقد است که دولت و هیات های فوتبال و مقامات عالی استان باید از تیم هایی مانند سپیدرود حمایت کنند. وی برای این ادعا اینگونه دلیل می آورد: « الان در بعضی از شهرهای ما کارخانجات صنعتی پشتوانه تیم هستند مثل فولاد مبارکه اصفهان، مثل ذوب آهن اصفهان، مثل صنعت خودروسازی در تهران. یک دوره ای تیم ها توسط ارگان­هایی حمایت می شد. الان اگر دولت بعضی از این ارگان­ها را موظف کند که در صورت داشتن قدرت مالی به این تیم ها کمک کنند، مشکلات این باشگاه­ها حل خواهد شد.»

حاج رضایی درباره آینده فوتبال گیلان نیز اظهار می دارد: « من آینده استان گیلان را از سایر استان­ها جدا نمی بینم. همه مشکلات مالی دارند ثبات اقتصادی ندارند. مدیریت همه باشگاه­ها تند تند تغییر می کند. مثلا در تبریز در یک فصل سه تا مدیر عوض می شود. این­ها به فوتبال لطمه می زند. این­ها مشکلات کل فوتبال ایران است که استان گیلان هم از آن بی بهره نیست. فوتبال ایران باید به یک جایی برسد که درآمد زایی کند که دیگر به دولت فشار نیارد و خودش بتواند این کارها را انجام دهد. ظاهرا این امر در حال حاضر غیرممکن است. بنابراین شما بدون این که پولی داشته باشید یک تیم خاکی هم نمی توانید اداره کنید چه برسد به تیمی که می خواهد در لیگ شرکت کند.»