به گزارش ندای گیلان به نقل از ایسنا،علی ربیعی در حاشیه مراسم افطاری که توسط جمعی از خیران و سازمان بهزیستی کشور در شیرخوارگاه آمنه برگزار شده بود در جمع خبرنگاران ضمن اشاره به اینکه مطالعاتی در خصوص دختران فراری داشته است، در ارتباط با این دختران اظهار کرد: بعضی از دختران به علت برخی از اختلافات ساده خانوادگی از خانواده خود جدا و از خانه فراری می‌شوند که این اختلافات می‌تواند تفاوت‌های ارزشی بین‌نسلی، اجبار در ازدواج، عشق‌های فضای مجازی و یا هر گونه شکست‌های عشقی و… باشد.

وی در ادامه اظهار کرد: این دختران پس از فرار به نوعی از خانواده خود طرد شده و توانایی برگشت به خانه را ندارند. همچنین جامعه نیز جایی برای آنان نداشته و به این ترتیب نهایتا پایگاه‌های کلانتری پذیرای آنان خواهد شد و این امر باعث می‌شود که این دختران پس از رهاشدگی به سمت افراد سوءاستفاده‌گر پناه می‌برند.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بر حمایت‌های خیرجمعی (مشارکت‌های اجتماعی و خیرین) در جهت ساماندهی این دختران تأکید کرد‌ و گفت: گونه‌ای از خیر جمعی آن است که این دختران فراری شناسایی شده و به پدر و مادر آنان و یا هر یک از اقوام و آشنایان‌شان اطلاع داده شود که این فرد در محلی در حال نگهداری است و پس از آن خود فرد و خانواده وی از نظر روانی برای پذیرش‌های‌ اجتماعی بعدی آماده شوند.

وی در ادامه بر لزوم حمایت‌های مددکاری و روان‌شناسی به خانواده این دختران اشاره کرد و گفت: در حال حاضر یکی از خیران در این مسیر پیش‌قدم شده و در حال آماده‌سازی مکانی برای ساماندهی این دختران است.

ربیعی ضمن اشاره به اینکه در حال حاضر دختران فراری توسط سازمان بهزیستی کشور پذیرش می‌شوند، عنوان کرد: این حمایت‌ها باید از حمایت‌های بهزیستی فراتر رود و به حوزه خیران وارد شود زیرا در صورت ورود خیران به حوزه ساماندهی دختران فراری قطعا شاهد گسترش و افزایش حمایت‌ها در این زمینه خواهیم شد.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در خصوص آمار دختران فراری اظهار کرد: نمی‌توان آمار دقیقی از این دختران ارائه کرد زیرا تمامی آن ها به مراکز ما مراجعه نکرده و شناسایی نمی‌شوند.

وی افزود: در حال حاضر در تهران اولین مرکز ساماندهی این دختران توسط خیران انتخاب و در حال ساخت است و امیدواریم پس از رونمایی از این مرکز بتوانیم چنین مرکزی را در سطح استان گسترش دهیم.

ربیعی در خصوص اینکه برخی از این دختران هیچ تمایلی برای بازگشت نزد خانواده خود را ندارند، اظهار کرد: باید فکری اساسی برای این دختران صورت گیرد زیرا نباید برای برگشت آنان به خانواده‌شان اجباری در کار باشد.

وی تصریح کرد: پس از آنکه خانواده فرد را از نظر اجتماعی و روانی آماده کردیم باید خدمات مددکاری و مشاوره‌ای را همزمان به فرد و خانواده آن ارائه داد و در صورت آنکه عدم صلاحیت خانواده فرد احراز شود و بهزیستی و مرجع قضایی این عدم صلاحیت را تأیید کند، از خانواده وی سلب صلاحیت شده و تکلف آن به بهزیستی و یا دیگر نهادهای حمایتی واگذار خواهد شد.

وی ادامه داد: برگرداندن به اجبار این دختران به خانواده نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه باعث فرارهای مجدد و ثانویه توسط آنان خواهد شد به همین دلیل در راستای حمایت از این دختران باید حمایت‌ها و بررسی‌های دقیقی صورت گیرد.