پدیده جهانی شدن، در جهانی که روز به روز مرزها در آن کم‌رنگ تر می شود، ارتباطات در آن گسترش و تعامل فرهنگ ها افزایش می یابد، توانایی حرف زدن به یک یا چند زبان دیگر، غیر از زبان مادری را به ضرورت تبدیل می کند.

ندای گیلان-یاسمین مشرف | مترجم:کودکان متولد سال 1988 میلادی در شرایطی رشد کردند که دنیای بدون رایانه شخصی، برایشان دنیای ناآشنایی بود. بچه‌هایی که یک دهه بعد به دنیا آمدند، جهانی را که در آن اینترنت وجود نداشته باشد نمی شناختند و برای متولدین سال 2008 به بعد، تصور زندگی بدونِ گوشی‌های هوشمند، عجیب است. اما جهانِ کودکانی که در سال 2018 به دنیا آمدندو می آیند، چگونه جهانی خواهدبود؟ چه امکاناتی برای متولدین این سال، پدیده‌هایی بدیهی به شمار خواهد آمد و این کودکان، چه موقعیت‌هایی را هرگز تجربه نخواهند کرد؟ آن چه در ادامه می خوانید، پیش بینی دو وب سایتِ futurism و digitaltrends درباره 10 موقعیتی است که متولدین 2018  که در واقع جوانان و نوجوانان سال 2036 به حساب می آیند، مجبور به دست و پنجه نرم کردن با آن ها نخواهند بود. پیش بینی هایی که تحقق آن ها اما و اگرهایی دارد اما بعید نیست.

 

مسافرت‌های طولانی و خسته‌کننده

تا امروز بشر کارهای زیادی برای افزایش سرعت مسافرت و کاهش زمان سفر انجام داده است. صرف نظر از هواپیماها و قطارهای سریع السیری که به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند، انتظار می رود پیشرفت هایی که در سال های اخیر در صنعت حمل و نقل صورت گرفته، به شکلی پیش برود که متولدین 2018 هرگز رنج سفرهای طولانی مدتِ زمینی و هوایی را نچشند. هواپیماهای مافوق صوت درحال بازگشت به خطوط هوایی هستند و به زودی این امکان که مسافران پروازهای هوایی در مدتی کمتر از 3.5 ساعت از این سوی دنیا به آن سو منتقل شوند، فراهم می شود و هرچند محدودیت های فیزیکی و افزایش هزینه ها مانع از تبدیل شدن این روند به جریان کلی مسافرت ها خواهد بود اما فناوری «هایپرلوپ» قطعا موفق می شود خود را به عنوان یک راه مقرون به صرفه، تثبیت کند. هایپرلوپ نوع جدیدی از حمل و نقل سریع است که در آن برای این که اصطکاکی پیش نیاید، کپسول‌هایی در داخل لوله‌هایی که در آن ها شرایط خلأ حکم‌فرماست قرار می‌گیرد که سرعتی حدود۱۲۲۰ کیلومتر بر ساعت دارد. با این سرعت می‌شود در مدت ۳۵ دقیقه از لس‌آنجلس به سانفرانسیسکو رفت یا ظرف  44 دقیقه از تهران به مشهد رسید.

گواهینامه رانندگی و خودروهای نیازمندِ راننده

دریافت گواهینامه رانندگی هم اکنون یک رویداد به‌یادماندنی برای نوجوانانی است که مرحله مهم گذر از دوران نوجوانی به بزرگ سالی را طی می کنند. اما زمانی که نوزادان امروز یعنی متولدین سال 2018 به سن 16 سالگی برسند، احتمالا خودروهای امروزی که نیازمند به راننده هستند با حذف کامل نیاز به عامل انسانی برای راندن وسایل نقلیه، نقطه پایانی بر این آیین غیررسمی می‌گذارند. براساس اعلام مرکز کنترل بیماری های آمریکا (CDC)،  در سال 2015  هرروز به طور متوسط شش نوجوان بین سنین 16 تا 19 سال  به علت صدمات ناشی از تصادفات وسایل نقلیه، جان خود را از دست دادند. از آن جا که بخش عمده تصادفات، به دلیل اشتباهات انسانی رخ می‌دهد، حذف عامل انسانی از این معادله به حفظ جان انسان ها در همه سنین کمک خواهد کرد. بنابراین خودروهای خودران برای بسیاری از کشورها یک اولویت جدی به شمار می آید. «ایلان ماسک» بنیان‌گذار شرکت خودروسازی تسلا اطمینان داده است که کمپانی خودروسازی او ظرف دوسال آینده، خودروهایی کاملا خودران به بازار عرضه خواهد کرد. تا سال 2036 بخش عمده خودروهایی که در خیابان ها و جاده ها تردد می کنند، خودران خواهند بود. بنابراین برای متولدین سال 2018 دنیای خودروهای نیازمند به راننده، دنیایی است که هرگز تجربه نخواهند کرد.

 

مرزهای زبانی و محدودیت ارتباط کلامی

پدیده جهانی شدن، در جهانی که روز به روز مرزها در آن کم‌رنگ تر می شود، ارتباطات در آن گسترش و تعامل فرهنگ ها افزایش می یابد، توانایی حرف زدن به یک یا چند زبان دیگر، غیر از زبان مادری را به ضرورت تبدیل می کند. خوشبختانه فناوری در این جا هم به کمک می آید. یکی از کاربردهای امیدبخش هوش مصنوعی، استفاده از این فناوری در زمینه ارتباطات است و در نهایت، فناوری هوش مصنوعی مرزهای زبانی را از روی زمین برخواهد چید. همین حالا، ابزارهای ارتباطی مانند اسکایپ، امکان ترجمه همزمان برای کاربران را فراهم می کند و این اجازه را به صحبت کنندگان می دهد که در لحظه، آزادانه با افرادی با زبان های دیگر حرف بزنند. در ادامه، شرکت گوگل قابلیت های متنوع ترجمه را به هدفون های جدید خود اضافه کرده است و شرکت های دیگری مثل ویورلی لبز  (Waverly Labs) و بایدو (Baidu) نیز سخت در تلاش هستند تا در نهایت، فناوری «ترجمه جهانی» را که در مجموعه تلویزیونی علمی‌تخیلی «پیشتازان فضا» شاهد آن هستیم به جهان واقعی منتقل کنند. براین اساس، کودکانی که در  2018 متولد شده اند، خودشان را درحال رشد در جهانی خواهند دید که در آن همه انسان ها با هر زبانی قادر به مکالمه با یکدیگر هستند و مفهوم «زبان خارجی» برای آن ها مفهومی بیگانه و ناشناخته خواهد بود.

گرسنگی جهانی و کمبود غذا

شهرنشینی ممکن است فضای موجود برای کشاورزی سنتی را محدود کند، اما به لطف نوآوری ها در زمینه کشاورزی، کمبود مواد غذایی می تواند به زودی به خاطره ای از گذشته تبدیل شود. کشاورزی شهری به سرعت در حال تبدیل شدن به یک صنعت عمده است که می تواند محصولات تازه را به بسیاری از بازارهایی که قبلا به دلیل دسترسی نداشتن به محصولات غذایی تازه و مواد غذایی فراوری نشده، بیابان های غذایی خوانده می شدند، برساند. «کشاورزی عمودی» که به عنوان بخشی از کشاورزی شهری به روش کاشت گیاهان در گلخانه آسمان‌خراش‌ها یا فضاهایی که به طور عمودی در آن ها تعبیه شده اطلاق می‌شود و در آن ها می‌توان با نور طبیعی خورشید میزان نور مصنوعی را افزایش داد، زمینه دسترسی بیشتر به مناطق محروم و فقیرنشین و در نتیجه امکان پایان بخشیدن به گرسنگی در مناطق دورافتاده شهری را فراهم خواهد کرد. در همین حال، شرکت های زیادی در حال توسعه راه های نوآورانه مانند تبدیل دورریز مواد غذایی به شیرینی یا استفاده از تفاله قهوه برای رشد قارچ به منظور کاهش میزان دور ریز مواد غذایی هستند. اگر این نوآوری ها جا بیفتند، متولدین سال 2018 در جهانی رشد خواهند کرد که در آن هر انسانی در روی زمین به غذایی که برای زنده ماندن و برخورداری از زندگی سالم و شاد نیاز دارد دسترسی خواهند داشت.

 

فضاهای آرام و ساکت

افزایش جمعیت یکی از مولفه هایی است که کارشناسان در بحث نیاز بشر به اسکان در فضا به آن اشاره می کنند. پراکندگی مراکز شهری دهه هاست که یکی از مشکلات ساکنان زمین بوده و به جنگل زدایی مستمر و از بین رفتن زمین های کشاورزی منجر شده است. یکی از مشکلاتی که گستردگی مداوم مراکز شهری را به دنبال داشته و کمتر مورد بحث قرار گرفته است، افزایش آلودگی صوتی است. کارشناسان از این که آلودگی صوتی به سرعت به بحران بزرگ بعدی سلامت عمومی تبدیل شود، ابراز نگرانی می کنند. ارزیابی داده هایی که توسط سازمان ملل گردآوری شده نشان می دهد در سال 2100، 84 درصد از جمعیت 10 میلیارد و هشت میلیون نفری جهان در شهرها ساکن خواهند شد و انواع مختلفی از صداها آن ها را احاطه خواهد کرد. بنابراین کاهش تعداد افرادی که در مناطق عمدتا فارغ از آلودگی صوتی شهرها زندگی می کنند، به معنای این است که بسیاری از کودکانی که امروز متولد می شوند هرگز معنای زندگی در آرامش یک محیط بدون سر و صدا را درک نخواهند کرد.

پول کاغذی

این روزها روند استفاده نکردن از پول نقد در معاملات، در سطح جهان روبه افزایش است و افراد به شکل جدی در حال کنار گذاشتن پول کاغذی هستند و کشورهای دانمارک، نروژ، سوئد و فنلاند پیشگام این پدیده اند. برای مثال، سوئدی ها امسال عنوان نخست را در جهان به دلیل استفاده نکردن از پول نقد در معاملات خود کسب کرده اند و تقریبا یک درصد از پرداخت ها با اسکناس یا سکه انجام می گیرد. ظهور کارت های اعتباری، نخستین قدم برای فاصله گرفتن از پول کاغذی بود اما آخرین قدم نیست. امروزه پول کاغذی باید با سامانه های پرداخت و انتقال وجه «پی‌پال»، «اپل‌پی»، اپلیکیشن هایی مانند «ونمو» و بسیاری دیگر از گزینه ها برای پرداخت و انتقال وجه رقابت کند. زمانی که متولدین 2018 به نوجوانی و جوانی برسند، گزینه های پرداخت بسیار بیشتری هم وجود خواهد داشت و پول کاغذی از رده خارج شده است.

مرگ قبل از 100 سالگی

به‌کارگیری هوش مصنوعی برای کشف داروهای جدید، ابزارهای پوشیدنی که درباره هرگونه مشکل سلامت هشدار می دهند و امیدواری به فناوری چاپ سه بعدی (D3) در تولید اندام های زیستی و بسیاری از راه های عمدتا مبتنی بر فناوری، بشر را به برخورداری از شرایط سلامت بهتر و در نتیجه عمر طولانی تر در آینده امیدوار می سازد. همه این ها جدای از تاثیری است که فناوری هایی مانند خودروهای خودران یا روبات های کارمند روی کاهش مرگ و میر ناشی از سوانح دارند. هرچند به نظر می رسد علم کار چندانی برای طول زندگی انسان نمی تواند انجام دهد اما با این حال کاملا می توان انتظار داشت که متولدین 2018 به میزان چشمگیری، طول عمر طولانی تری نسبت به بزرگ سالان امروز، داشته باشند.

انسان به عنوان یک گونه تک‌سیاره ای

فناوری هایی که روابط انسانی را تقویت کنند، می توانند جهانِ ما را به شکلی بنیادین تحت تاثیر قرار دهند اما در نهایت ما به ایجاد ارتباط با گونه های فرازمینی هم فکر می‌کنیم! بدیهی است جهانی که ما در دوران زندگی متولدین سال 2018 میلادی به آن دست خواهیم یافت، شامل موجودات هوشمند نخواهد بود، اما نخستین گام ها در مسیر چنین آینده ای احتمالا در چند دهه آینده برداشته خواهد شد. محققان در شرکت اکتشافات فضایی «اسپیس ایکس» در تلاش اند فناوری هایی را توسعه دهند که بتواند انسان ها را روی سیاره مریخ فرود آورد. آن ها بر این باورند که تا سال 2024 گروهی از انسان ها به این سیاره خواهند رفت. بنابراین متولدین 2018  شاید در بزرگ سالی خود، چیزی از زمانی را که رد پای انسان در جایی غیر از سیاره زمین دیده نمی شد به یاد نیاورند.

رایانه‌های تک صفحه ای

در حالی که بخش عمده دستگاه های دیجیتال ما هم اکنون دارای یک صفحه نمایش تخت معمولی هستند، ابزارهای کاربران در آینده نزدیک بسیار پویاتر خواهند بود و کودکان متولد شده در سال 2018 شاید زمانی را که این وسایل و کاربرانشان به یک صفحه و صفحه کلید محدود می شدند، به یاد نیاورند. توسعه فناوری هایی همچون واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) الگوها را تغییر داده اند و با ادامه پیشرفت این فناوری ها، ما به طور فزاینده ای شاهد ترکیب شدن قابلیت های جدید با تجربیات محاسباتی مان هستیم. تشخیص حرکات بدن، پردازش زبان و دیگر فناوری ها، امکان تعامل جامع‌تر با ابزارهای الکترونیکی را فراهم می کنند و در نهایت، ما خود را در تعامل با سیستم های بسیار پویاتری نسبت به آن چه که امروز شاهد آن هستیم خواهیم یافت.

برخورداری از حریم خصوصی

پیش بینی پایان حریم خصوصی یک پیش بینی بدبینانه است. همین حالا هم تلفن‌های هوشمند، همه مکان هایی را که ما در طول روز حضور داریم ثبت می‌کنند و موتورهای جست‌وجو و دستیارهای صوتی هوشمند، خیلی چیزها درباره ما می‌دانند اما تا سال 2036، شهرهای هوشمند، هر حرکتی را که ما در خارج از خانه انجام می دهیم تجزیه و تحلیل خواهند کرد و ابزارهای هوشمند، مجهز به آخرین فناوری های هوش مصنوعی، کار مشابهی در داخل خانه انجام خواهند داد. احتمال زیادی وجود دارد که در آینده نه چندان دور، جهانِ سال  2018  را «گذشته  خوب» حریم خصوصی قلمداد کنیم.