به گزارش ندای گیلان،رومن پولانسکی به لهستان بازگشته است تا فیلمی مستند درباره زندگی خود در شهر کراکوف در دوران جنگ جهانی دوم بسازد. این اولین سفر او به لهستان بعد از آن است که دادگاهی در کراکوف در اکتبر ۲۰۱۵ درخواست ایالات متحده برای استرداد او به این کشور را رد کرد.

کارگردان برنده اسکار در ۱۹۷۷ در پرونده ارتباط غیرقانونی با سامانتا گیمر که آن زمان ۱۳ ساله بود، در آمریکا محکوم شد. او در ۱۹۷۸ پیش از اجرای حکم از این کشور گریخت و از آن زمان در تبعید زندگی می‌کند. آمریکا از سال‌ها پیش به دنبال استرداد پولانسکی است.

به گزارش هالیوود ریپورتر، این ماه نام پولانسکی بار دیگر در سرخط خبرها قرار گرفت و این زمانی بود که رناته لانگر بازیگر سابق آلمانی به پلیس سوئیس گزارش داد وقتی او ۱۵ ساله بود، پولانسکی به او تجاوز کرد. لانگر ۶۱ ساله گفت این اتفاق فوریه ۱۹۷۲ در خانه‌ای در گشتاد روی داد. لانگر چهارمین زنی است که تاکنون پولانسکی را به آزار جنسی متهم کرده است.

بعد از آن که دیوان عالی لهستان دسامبر سال گذشته حکم دادگاه بدوی در رد درخواست ایالات متحده برای استرداد پولانسکی را را تأیید کرد، او که تابعیت فرانسوی-لهستانی دارد آزادانه می‌تواند به لهستان سفر کند.

پولانسکی با همکاری دوست قدیمی‌اش ریشارد هوروویتس عکاس، فیلمی مستند – با نام موقت “پولانسک، هوروویتس” (Polansk, Horowitz) – درباره دوران کودکی و جوانی خود در شهر جنوبی کراکوف می‌سازد. شرکت لهستانی کی‌آرک‌فیلم این خبر را روز سه‌شنبه اعلام کرد.

پولانسکی ۹ ساله بود که در یک محله یهودی‌نشین شهر با هوروویتس سه ساله آشنا شد. هوروویتس که اکنون ۷۸ سال دارد، یکی از جوان‌ترین بازماندگان هولوکاست است و داستان او در فیلم برنده اسکار “فهرست شیندلر” به کارگردانی استیون اسپیلبرگ روایت شد.

پولانسکی و هوروویتس از مکان‌هایی دیدن می‌کنند که هیچ یک از زمان جنگ به بعد ندیده‌ بودند و این شامل دهکده‌ای کوچک نزدیک کراکوف، جایی که پولانسکی بعد از فرار از گِتو در آنجا پنهان بود و آپارتمانی است که هوروویتس اولین عکس‌هایش را گرفت. هوروویتس بیش از ۶۰ سال است در نیویورک زندگی می‌کند. پولانسکی بعد از فرار از آمریکا در پاریس زندگی کرد.

کی‌آرک‌فیلم در بیانیه‌ای به نقل از کارگردان ۸۴ ساله هنگام دیدن از گتو پودگوژه، گفت: بزرگ‌ترین رنج، زندگی کردن بدون والدینم بود. اول مادرم را از گتو بردند و بعد پدرم را.

“چاقو در آب” اولین فیلم بلند پولانسکی برنده جوایزی از جشنواره‌های مختلف شد، اما فیلمی که باعث بیشتر شدن شهرت او شد “تنفر” با بازی کاترین دونوو بود. پولانسکی سال ۱۹۶۵ با این فیلم برنده جایزه ویژه هیأت داوران جشنواره برلین شد و سال ۱۹۶۶ هم با “بن‌بست” جایزه خرس طلای این جشنواره را برد. او در آمریکا با تریلر ترسناک “بچه رزماری” (۱۹۶۸) و تریلر با موضوع فساد “محله چینی‌ها” (۱۹۷۴) به شهرت رسید و برای هر دو فیلم نامزد اسکار شد. پولانسکی برای فیلم “تس” هم نامزد اسکار بوده است. او در ۲۰۰۲ برای کارگردانی “پیانیست” برنده اولین و تنها جایزه اسکار خود شد، اما هریسن فورد بجای او جایزه را گرفت.

“بر مبنای یک داستان واقعی” تازه‌ترین ساخته رومن پولانسکی امسال در بخش رسمی جشنواره فیلم کن نمایش داده شد.