ندای گیلان:دکتر حسین متقی طلب در وبسایت رسمی خود motaghitalab.ir منتشر کرد: با نگاهی گذرا به فرهنگ غنی شهر رشت كه سالها مغفول مانده است جای بسی تامل است كه چگونه و از چه روش هایی می توان در معرفی هرچه بهتر فرهنگ رشت گام برداشت. فرهنگی كه شاید در آینده ایی نه چندان دور به فرنگ رشت تغییر چهره یابد و شهروندان به عنوان متولیان اصلی بهره گیری از خدمات فرهنگی می بایست از حقوق فرهنگی خود پا پیش گذارند و مطالبه به حق میراث فرهنگی شهر رشت را مطالبه کنند.

متاسفانه اقدامات فرهنگی را نمی توان در بدنه جامعه نهادینه كرد، مگر با برنامه های استراژیك فرهنگی هم راستای اهداف كلان كشور. امری كه شاید در سالهای اخیر در بسیاری جهات مخدوش شده است و همگان نظاره گر این بی مهری  فرهنگی در جامعه هستند. ریشه های فرهنگی شهر رشت را به راحتی تنها با یك جستجوی ساده بر شمرد كه اینجانب به دلیل جلوگیری از تكرار مكررّات و كوتاه نمودن سخن از تشریح تفصیلی آن می گذرم و تنها به صورت تیتروار به آن ها اشاره خواهم كرد:
-اولین شعبه بانکی ایران -اولین شعبه بانک سپه
-اولین کتابخانه ملی ایران -سال ۱۲۹۹
-اولین تئاتر ایران
-اولین اتوبوس شهری ایران -سال ۱۲۷۰
-اولین قطار ایران -رشت-انزلی سال ۱۲۲۹
-اولین داروخانه شبانه‌روزی در ایران -داروخانه کارون
-اولین مریضخانه ملی ایران – پورسینا
-اولین خانه معلولین و سالمندان در ایران – توسط دکتر آرس میناسیان
-اولین بازیگر تئاترِ زنِ ایران
-اولین کارخانه برق ایران
-اولین چاپخانه و روزنامه ایران
-اولین بلدیه ایران -شهرداری
-اولین خیابان سنگ فرش ایران و …

حال اینكه سازمان های متولی در دستگاه های اجرایی استان مقوله فرهنگ را در چه می جویند و آیا منتظر ارسال بسته فرهنگی از چه مقام و سازمانی هستند. مقوله فرهنگ میسّر نمی شود مگر با فرهنگ سازی به هم پیوسته تمام آحاد جامعه ، از بنیان خانواده گرفته تا جامعه كه همگی به نوعی در تجلّی ابعاد مختلف فرهنگی نقش اساسی را بازی می كنند و هیچ فردی نمی تواند رفتار و اعمال خود را فارغ از بازتاب های فرهنگی بداند.

فرزندان شهر رشت انتظار دقت هر چه بیشتر در ابعاد معرفی این دستاوردها كه به نوعی میراث گذشتگان ما در حوزه  مقاومت و مبارزه ، مذهب ، علمی ، فرهنگی  و… است را دارند. حال كه بدلیل بروز مشكلات عدیده ی معیشتی در شهر رشت و عدم توجه به مقوله فرهنگ نمی توان انتظار زیادی را در این حوزه داشت.

امروزه در خصوص پیوست های فرهنگی تنها نسخه سفیدی را مشاهده می كنیم كه باید گفت این پیوست های فرهنگی غیركاربردی به مرور زمان محو خواهند شد و هیچ دستاوردی را در پی نخواهد داشت.

به راستی متولیان فرهنگی رشت تا چه اندازه در خصوص فرهنگ سازی های كاربردی در سطوح مختلف سنی و اصناف و تشکل ها  اقدام كرده اند. تا چه حدودی فرزندان رشت با فرهنگ غنی شهر رشت آشنا هستند و تعریف و تفسیرشان از فرهنگ رشت و سبک زندگی ایرانی اسلامی چگونه است ، تا چه اندازه جوانان این دیار فرهیخته با دستاوردهای فرهنگی و باورهای منشعب آن اعتماد و اعتقاد دارند  و ….

بهانه ی نوشتن این یادداشت را از جایی گرفتم كه شاید ذهن كمتر مخاطبی را درگیر نماید اما باید گفت اگر امكان انجام اقدامات كلان را نداریم لااقل در حوزه فعالیتی خود و انتقال صحیح واژه ها به فرزندان خود كوتاهی نكنیم.

سازمان اتوبوسرانی شهر رشت كه روزانه  سهم بسزایی را در ارائه خدمات حمل و نقلی به شهروندان بر عهده دارد شاید انتظارات به حقی وجود داشته باشد که به عنوان حاملان فرهنگی در گوشه و کنار کلانشهر رشت چهره بگشایند . سازمانی که به واسطه داشتن مخاطبان گسترده می تواند هرگونه اقدامی را در راستای رساندن پیام های فرهنگی بر دوش کشد و عقاید و باورهای دینی مردم را در عرصه های فرهنگی هدایت کند . به راستی نام شهر باران تجلی گر چه نوع فرهنگ و آداب و رسومی و پیشینه ای را بدنبال دارد ؟ امروزه شهروندان به عنوان ناظران تیز بین مدیریت شهری و سازمانهای تابعه از مشاهده چنین المانهایی آن هم بر پیکره حاملان فرهنگی بر خود می اندیشند که راه فرهنگ به کجا خواهد انجامید .

شایسته است مسئولان امر در خصوص وظیفه خطیر زحمت کشان ناوگان حمل و نقل درون شهری رشت با یکپارچه سازی فضای بصری ناوگان حمل و نقل درون شهری گامی هرچند کوچک در پاسداشت فرهنگ غنی شهر رشت را ایفاء نمایند شاید مسئولان ، تدبیری در سایر امور فرهنگی بنمایند ، چرا که امروز در شهر رشت مردم مطالبه گر کاستی های گذشته در ابعاد مختلف هستند و امید است مسئولان امر در بعد  نظارتی بر زیرساختهای این امر مهم و آموزش همه جانبه زحمت كشان این سازمان اقدامات موثری را فراهم نمایند.

نگارنده یاداشت : حسین متقی طلب/ مولف کتاب مدیریت شهری و حقوق شهرندی