یادداشت:به این لبخندها که نگاه میکنم‌ در دلم احساس غرور میکنم چرا که
زن سیاسی بودن در جامعه ای که خوانش او از همه ارکان زندگی و اجتماعی و سیاسی، جنسیت زده است سخت ترین کار دنیاست
سال گذشته فروزان اجتماعی در رقابتی نابرابر ریاست شورای بندرکیاشهر را واگذار کرد
امسال نرجس محمددوست در شورای شهر آستانه اشرفیه به همان شیوه بازنده این عرصه تمامیت خواهی شد

و این داستان همچنان ادامه خواهد داشت و مبارزه ما برای شکستن این‌ انحصار نیز هم…
تا جایی که یک روزی دختران آینده سهمشان را از جامعه در یک رقابت سالم و برابر یا برنده می شوند یا می بازند اما مانند ما محکوم به باختن به جرم زن بودن و يا جوانی نیستند.

دختران آینده به ما افتخار می کنند چرا که ما نسلی بودیم که در جدالی نابرابر پاهای دویدنمان را بریدند، بالهای پرواز ساختیم
ما در دادگاه درونمان خود را محکوم کردیم به قوی بودن،
ایستادن،
در چشمانشان نگاه کردن و حق خود را طلب کردن .

خدا کند ما آخرین نسل زنان مبارز باشیم که برای حداقل ها جنگید
خدا کند این گونه باشد

آنچه که در سطر های بالا آمد اصلا و ابدا شامل زنان سیاسی نسل اول انقلاب حداقل در گیلان نمی شود.
منظور فقط ما بودیم و ما، دهه شصتی ها، که حتی از شما زنان سیاسی تمامیت خواه هم کم آسیب ندیدیم.

تبریک بابت انتخاب فروزان اجتماعی به عنوان نایب رییس شورای بندر کیاشهر

یادداشت از:پريسا پرشاد