سیده مریم مصطفویان گفت:حدود ۱۵ سال است که مشغول به مربیگری بدنسازی و آمادگی جسمانی هستم و در کنار آن هر ورزش یا ابزارجدیدی میبینم سعی میکنم شرکت کنم و تجربه خودم بیشتر کنم.

ندای گیلان-نوشین میربلوک: در بحبوحه روزمرگی و فراز و نشیب های زندگی و زمانی که ناامیدی و بی‌انگیزگی بر انسان مستولی می شود، دیدن پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر افرادی که به رغم همه سختی ها و مشکلات سد های بزرگ جلوی روی خود را کنار زده اند و بر قله موفقیت ایستاده اند، حالتان را خوب می کند! حالا اگر این فرد موفق یک زن باشد که سختی های دوچندان را تحمل کرده تا بهترین خودش باشد موضوع کمی متفاوت تر است.

زنان موفق در جامعه ما کم نیستند که با وجود نگاه های بعضاً خوشایند راه خود را در پیش گرفته اند و حالا پرآوازه شده اند. در ندای گیلان قصد داریم هر هفته سراغ یکی از این زنان موفق برویم و به گفتگو با آنان بپردازیم.

میهمان این هفته ندای گیلان در شنبه ها با زنان موفق یک ورزشکار موفق است.

 

 خودتان رامعرفی کنید و از تحصیلات و شغل خود بگویید.

سیده مریم مصطفویان هستم.فارغ التحصیل رشته دکتری فیزیولوژی قلب و عروق و تنفس ورزشی.در حال حاضر مدرس دانشگاه ،فدراسیون ورزشی ،دبیر هنرستان تربیت بدنی و مربی بدنسازی و تی ار ایکس باشگاه ستاره گلسار اولین رشته ورزشی رزمی که شروع کردم تکواندو و در سن ۶ سالگی زیر نظر استاد بزرگ خانم ترکیبی بود و در کنارش ایروبیک و امادگی جسمانی هم کارکردم.اما در سن ۱۶ سالگی ورزش کیک بوکسینگ انتخاب اصلی من شد و فعالیت زیادی در این رشته داشتم ازجمله کسب مدال طلا قهرمانی کشور و چندین قهرمانی در استان و بعد از کناره گیری از مسابقات چند سال به عنوان داور در مسابقات داخل و خارج استان حضور داشتم و به عنوان داور منتخب از استان گیلان در اولین دوره المپیاد ورزشی بانوان در همدان انتخاب شدم و این برای من یک افتخار بزرگ بود.

دارای گواهی مربیگری شنا،نجات غریق،بدنسازی،فیتنس،تی ار ایکس،امادگی جسمانی و ایروبیک،دو و میدانی وداوری شنا،کیک بوکسینگ و کار گاههای مختلف ورزشی از جمله طراحی تمرین و تغذیه نیز میباشم.

 ازکودکی چه آرزویی داشتید؟

از کودکی خیلی دوست داشتم مهندس کامپیوتر بشوم ولی نمیدانم چرا و خیلی علاقه به بازیگری داشتم و هنوز هم دارم ولی  هیچ وقت پیگیری نکردم.

ولی مطمئنم زندگی سالم و ورزشی امروز خیلی شیرین تر از رویای بچگی ام است چون حس خوب سلامتی را میتوانم به بقیه هدیه بدهم و این از یک رویای شیرین خیلی شیرین تراست.

 بعنوان یک زن چه چالش هایی در مسیری که انتخاب کردید ، وجود داشت؟ و آیا امروز هم مشکلات و موانعی هست که با آنها مواجهه باشید؟

همونطور که گفتم انتخاب ورزش کیک بوکسینگ برای خیلی از اطرافیانم و حتی در جامعه آن هم  برای یه خانم خیلی عجیب به نظر می آمد و مورد تمسخر قرار میگرفتم و همه می گفتند ورزش دیگری نبود انتخاب کنی؟

این خیلی اذیت کننده بود که زحمت بکشی و شب و روز در تمرین و اردو باشی ولی باورت نکنند.
از طرف دیگه هر وقت اعزام خارج از کشور داشتیم یا اسپانسری نبود که کمک هزینه باشد یا بخاطر یک سری قوانین نمیتوانستیم در مسابقات شرکت کنیم.

از ورزش رزمی که بگذریم کسب درآمد از راه مربیگری خیلی سخت است واقعاً درآمد ناچیزی دارد و هیچ پشتیبانی مثل بیمه وجود ندارد و خیلی جالب است با اینکه ما مربی ها هم با سختی کار مثل یک پزشک و فیزیوتراپ مواجهه هستیم و کار میکنیم ، زحمت میکشیم نمیدانم چرا اینها به چشم نمی آید و با قضیه مربیگری بطور رسمی برخورد نمیشود تا در چارچوب خاص دوستان مربی بتوانند با خیال جمع و پشتکار بیشتری کار کنند.

در دوران پاندمی کرونا باچه مشکلاتی مواجهه بودید؟

دوران پاندمی واقعا یک کابوس وحشتناک برای من و مطمئنا همکاران بود.یعنی اگر قرار باشد یک ورزشکار را عذاب بدهید ، فقط کافی ست چند ساعت او را در خونه حبسش کنید یا به او بگویید فعالیت نداشته باشد و بیرون نرود.

گذشته از بحث درآمد که کلا قطع شده بود تصمیم گرفتم شاگردهایم را تنها نگذارم و شروع به نوشتن برنامه و فرستادن فایل های تمرینی ویدیویی و برنامه های آنلاین بصورت رایگان کردم و در کنارش سعی کردم مشوق تمرین در خانه برایشان باشم.روحیه شان بالا نگه دارم و از طرف دیگه درس و تدریس در دانشگاه و وبینارهای فدراسیون و ابه روزرسانی جدید اطلاعات خودم برای زندگی اینترنتی.تا توانستم این وحشت در خانه ماند را  تا حدی کنترل کنم و سعی کردم هر روز در پارک ورزش کنم تا بتونم با شرایط جدید زندگیم کنار بیام وهمچنین یک سری کلاسهای انلاین مثل کلاسهای هلال احمر و زبان بصورت آنلاین ثبت نام کردم تا در این فرصت طلایی تجربه بیشتری کسب کنم.

مختصری از فعالیت های ورزشی تان بفرمایید

حدود ۱۵ سال است که مشغول به مربیگری بدنسازی و آمادگی جسمانی هستم و در کنار آن هر ورزش یا ابزارجدیدی میبینم سعی میکنم شرکت کنم و تجربه خودم بیشتر کنم.حدود ۵ سال در استخر روح بخش رشت کلاس شنا و اب درمانی و ورزش در اب داشتم و در این مدت با دوستان ناتوان زیادی تمرین کردم و توانستم بهترین حس زندگی یعنی سلامتی را به آنها هدیه بدهم و باعث پیشرفت حرکتی شان بشوم.

چندین سال کلاس خصوصی کیک بوکس برای نوجوانان داشتم که حس رضایت انها دنیای زیباتری برایم میساخت. در دانشگاه به غیر از دروس تئوری کلاسهای عملی دارم مثل بدمینتون و شنا و دو میدانی چند سالی هست که دروس تئوری فدراسیون ورزشی استان گیلان مثل فیزیولوژی،تغذیه،نقش مربی تدریس میکنم.یکی دیگر از لذتهای شغلی من اموزش دادن در پایه ۱۲ هنرستان تربیت بدنی هست که از اشتیاق نسل جوان جامعه در راستای ورزش و سلامتی لذت میبرم.

هدف وآرزوی شما در زندگی چیست؟

هدف من در زندگی ارتقا سطح علمی و عملی خودم و تمام کسانی است که با عشق بدنبال رشته تربیت بدنی هستند و با علاقه قلبی این رشته را دنبال میکنند زخم ها میخورند و همچنان محکم تر از قبل به مسیر خود ادامه میدهند.امیدوارم علم ورزش و ورزش کردن روز به روز در جامعه ما پر رنگ تر دیده شود.

 ازنظر شما چگونه میشود جامعه بانشاط و سلامت تری داشته باشیم؟

جامعه برای اینکه سلامت داشته باشد مردم برای اینکه زندگی سالمی داشته باشند باید اول از همه با سبک زندگ سالم اشنا شوند منظور انتخاب سبد غذایی و فعالیت مناسب برای هر شخص است.امیدوارم روزی برسد که ورزش و تحرک مانند وعده های غذایی جزیی از زندگی روزانه همه انسانها بشود و لذت سلامتی را همه با تمام وجود حس کنند.

حرف آخر

امیدوارم به جایگاه بانوان سرزمینم در تمام رشته های ورزشی و در تمام پست های ورزشی چه مربی چه بازیکن توجه بیشتری بشود و موفقیت های بیشتری را در تمام سبکهای ورزشی ببینیم.
به امید فرداهای بهتر و روز های روشن تر