ندای گیلان- سید رضا قزوینی غرابی: در حالی که قرار بود سه شنبه، پارلمان عراق برای انتخاب رئیس جمهور رأی گیری کند، اختلافات شدید کردها بر سر گزینه ریاست جمهوری عملا این انتخاب را به سه شنبه آینده موکول کرد.این نخستین باری است که دو حزب عمده کُرد بر سر معرفی یک نامزد واحد برای ریاست جمهوری به توافق نمی رسند. از زمان همه پرسی سال گذشته که دوروز پیش سالگرد آن بود و پس از آن ورود نیروهای فدرال به کرکوک، اختلافات دو حزب کردی شدت یافته است.اتحادیه میهنی، برهم صالح را پس از مدت ها مذاکره و پس از آن که از این حزب جدا شده بود بار دیگر به سمت خود جذب و او را نامزد ریاست جمهوری کرد اما این شخص مورد قبول حزب بارزانی قرار نگرفت و آن ها فؤاد حسین یکی از حامیان همه پرسی استقلال وتجزیه عراق را به عنوان گزینه خود اعلام کردند.این تشتت نشان می دهد که دو حزب بر سر تقسیم جایگاه ها به توافق نرسیدند. حزب دموکرات به دنبال گزینه استانداری کرکوک بود اما اتحادیه که رأی نخست را در کرکوک کسب کرده حاضر به از دست دادن این جایگاه مهم نیست. با این که در سال های گذشته این دو حزب توافق کرده بودند ریاست جمهوری از آن اتحادیه و ریاست اقلیم از آن حزب دموکرات باشد اما در جایی که فعلا پست ریاست اقلیم دیگر وجود ندارد و اختیارات آن به نخست وزیر کردستان منتقل شده، حزب دموکرات این تقسیم بندی را قبول ندارد و معتقد است با مرگ طالبانی و نبود پست ریاست اقلیم دیگر این توافق جایی ندارد به خصوص آن که آرای دموکرات ها در انتخابات بیش از اتحادیه بوده است.افزون بر این ها، انتخاب گزینه صالح توسط اتحادیه که همپیمان تهران محسوب می شود و روابط گرم وی با ایران – به رغم روابط خوب با واشنگتن – به نوعی مخالفان تهران را نیز وا می دارد که با جدیت مانع از انتخاب او شوند.چنان چه کردها نتوانند بر سر یک گزینه توافق کنند کار انتخاب رئیس جمهور برای نخستین بار، دیگر موضوعی آسان نخواهد بود. رئیس جمهور باید 219 رأی بیاورد (دو سوم) و این در سایه دو دستگی شدید کردها و همین طور رقابت دو فراکسیون عمده شیعی سخت خواهد بود و احتمالا کار انتخاب در یک دور به پایان نمی رسد.گفت و گوهای فشرده دو حزب کردی با همه احزاب ادامه دارد و باید دید چگونه می توانند آن ها را قانع کنند. بدون تردید هر یک از دو فراکسیون به دنبال جلب امتیاز از کردها و حمایت از نامزد خود برای نخست وزیری خواهند بود و آن را مطرح کرده اند. انتخاب رئیس جمهور که تاکنون تصور می شد راحت ترین انتخاب در میان انتخاب های سه گانه خواهد بود، اکنون مانند ریاست مجلس و نخست وزیری به ماراتنی نفس گیر تبدیل شده است.