به گزارش ندای گیلان به نقل از euronews ،مریم ایران‌دوست  بازیکن سابق فوتبال و مربی تیم‌های ملی فوتبال زنان در رده‌های مختلف سنی در سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳، در گفت‌وگو یی به ارزیابی بازی آخر ایران با پرتغال پرداخت و درباره آینده این تیم صحبت کرد. او باتوجه به حضور در استادیوم شهر سارانسک درباره جو ورزشگاه حرف زد و در انتها درباره حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی سخن گفت. او معتقد است که سد ممنوعیت حضور زنان در استادیوم‌ها شکسته شد و علاقمند است در لیگ امسال، بازی‌های تیم محبوبش ملوان بندر انزلی را در استادیوم تماشا کند.

با توجه به اینکه بازی ایران و پرتغال در جام‌جهانی روسیه را در استادیوم شهر سارانسک تماشا کردید، بازی آخر ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

بدیهی است که تیم ملی فوتبال ایران سیر صعودی داشته است. یک ماه و نیم قبل از بازی‌ها پیش بینی می‌کردم که ایران در این دوره مسابقات موفق خواهد بود چون از نظر فنی به مربیان تیم و بازیکنان ایمان داشتم.

درباره بازی پرتغال هم چون پیش از شروع جام‌جهانی، بازی تدارکاتی همطراز با تیم‌هایی که در گروه ما بودند نداشتیم، بازی اول و دوم بیشتر نقش بازی تدارکاتی را داشتند و من در بدترین حالت فکر می‌کردم این بازی مساوی شود اما خیلی‌ها روی برد ایران حساب می‌کردند.

نقطه قوت تیم ایران در این بازی‌ها چه بود؟

تیم ایران از نظر شکل دفاعی واقعا سیستم عالی‌ای دارد. من در جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل هم بازی‌ها را از نزدیک دنبال کردم و در این جام‌جهانی هم بودم. می‌توانم بگویم که تیم ملی ایران رو به جلو بود و در شرایط حمله هم می‌توان روی این تیم حساب کرد و به آن امید داشت.

یعنی برای انتقال توپ از دفاع به حمله سرعت لازم را داشتیم. اما مهمترین عاملی که باعث شد که آن نتیجه لازم را نگیریم، فقدان بازی‌های تدارکاتی طراز اول جهانی بود. اگر این شرایط فراهم بود، قطعا این تیم به مرحله بعدی صعود می‌کرد.

به نظر شما کی‌روش در تیم ملی می‌ماند؟

این یک تصمیم سخت است که خود ایشان باید بگیرند.

آیا به نظر شما روند رو به رشدی که در صحبت‌هایتان به آن اشاره کردید به‌خاطر کی‌روش بوده است؟

صد در صد مربی تیم ملی تاثیرگذارترین فرد برای تیم است و همه می‌دانیم که وقتی حدود ۹ سال یک مربی در هر کشوری حضور داشته باشد کاملا به همه امور واقف می‌شود. طبیعتا می‌تواند شرایط و عملکرد لازم را به‌دست بیاورد اما اینکه بخواهیم بدانیم آیا کی‌روش در تیم ملی می‌ماند، به فدراسیون و خود آقای کی‌روش بستگی دارد. ولی اگر کی‌روش در تیم ملی ماندنی شد قطعا قهرمان جام ملت‌های آسیا خواهیم شد.

جام‌جهانی بعدی در قطر است. دو گزینه پیش روست: یا کی‌روش تا آن زمان می‌ماند و یا می‌رود. در هر دو گزینه، ارزیابی شما برای آینده تیم ملی چیست؟

قطعا اگر آقای کی‌روش بماند با شناختی که از فوتبال ایران و بازیکنان به‌دست آورده است می‌تواند موفقیت بیشتری کسب کند. میانگین سنی بازیکنان تیم ملی هم اکنون ۲۵ سال است. البته اگر دو- سه بازیکن ۳۰ ساله ایران را حذف کنیم این میانگین سنی به ۲۳ سال می‌رسد. این تیم با آقای کی‌روش می‌تواند موفقیت‌های بیشتری کسب کند و در جام‌جهانی قطر از همین الان بدون اینکه بدانم در گروه مرگ هستیم یا گروه آسان می‌توانم بگویم که با این عملکرد قطعا به مرحله بعد صعود می‌کنیم.

اما اگر کی‌روش برود چه سرنوشتی در انتظار تیم ملی فوتبال ایران است؟

اگر کی‌روش برود، مربی بعدی مخصوصا اگر ایرانی باشد کار بسیار سختی را پیش رو خواهد داشت. با توجه به شرایط سختی که در فوتبال ایران دیدم، هم پدرم در فوتبال بود و هم خودم این رشته را ادامه دادم، می‌دانم با این شرایط مربی بعدی باید از داخل آتش رد شود.

شما در استادیوم حضور داشتید و بازی ایران و پرتغال را تماشا کردید. جو استادیوم چطور بود؟

من تنها توانستم بازی ایران و پرتغال را داخل استادیوم تماشا کنم. به جرات می‌توانم بگویم که اصلا حس نمی‌کردم در روسیه هستم. با توجه به جو آنجا، حس می‌کردم در مسیر ورزشگاه آزادی هستم. بسیاری از تماشاگران ایرانی بودند. بخشی از طرفداران پرتغال هم یا روس بودند یا عرب. طرفداران پرتغالی این تیم اندک بودند.

شاید به دلیل همسایگی ایران و روسیه شاهد حضور پررنگ تماشاچیان ایرانی بودیم. در جام جهانی برزیل تعدامان خیلی کم بود. اما در روسیه فضا کاملا تفاوت می‌کرد. حضور پررنگ زنان و دختران در استادیوم، برایم رویایی بود. در برزیل چند خانم بیشتر نبودیم. من بیشتر از اینکه از فوتبال لذت ببرم از این جو در روسیه لذت بردم.

برای نخستین بار در ایران زنان توانستند در استادیوم آزادی حضور پیدا کنند و به‌طور دسته جمعی بازی‌ها را تماشا کنند. آیا فکر می‌کنید با این اقدام سد ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌ها شکسته شد؟

بله، فکر می‌کنم سد ممنوعیت ورود زنان به استادیوم‌ها شکسته شد. این موضوع فقط مربوط به تهران هم نبود. در سراسر ایران بازی‌های ایران در مکان‌های عمومی با حضور خانواده‌ها پخش شد. این نشان می‌دهد که سدها شکسته شدند. شاید باید به مسئولان زمان می‌دادیم تا نگرانی‌های آن‌ها برطرف شود. به هر حال برای اجرای کاری که مدت‌ها انجام نشده است نیاز به زمان داشتیم. ایرانی‌ها ثابت کردند می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد و می‌توان این فضا را فراهم کرد. امیدوارم این ماجرا ادامه پیدا کند و وقتی به ایران برگشتم تمام بازی‌های تیم محبوبم یعنی ملوان بندر انزلی را داخل استاد