ندای گیلان-نوشین میربلوک: در بحبوحه روزمرگی و فراز و نشیب های زندگی و زمانی که ناامیدی و بی‌انگیزگی بر انسان مستولی می شود، دیدن پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر افرادی که به رغم همه سختی ها و مشکلات سد های بزرگ جلوی روی خود را کنار زده اند و بر قله موفقیت ایستاده اند، حالتان را خوب می کند! حالا اگر این فرد موفق یک زن باشد که سختی های دوچندان را تحمل کرده تا بهترین خودش باشد موضوع کمی متفاوت تر است.

زنان موفق در جامعه ما کم نیستند که با وجود نگاه های بعضاً خوشایند راه خود را در پیش گرفته اند و حالا پرآوازه شده اند. در ندای گیلان قصد داریم هر هفته سراغ یکی از این زنان موفق برویم و به گفتگو با آنان بپردازیم.

میهمان این هفته ندای گیلان در “شنبه ها با زنان موفق گیلانی بانوی المپیکی ایران است که از کودکی دوست داشت فرد مشهوری باشد و به صورت اتفاقی وارد رشد روئینگ شد اما حالا به بالا ترین سطح در رشته خود رسیده و آماده است تا در آوردگاه المپیک برای ایران افتخارآفرینی کند  . مشروح گفتگو را در ادامه می خوانید:

۱- لطفا خودتان را معرفی کنید و مختصری از سوابق ورزشی و تحصیلی تان بفرمایید.

نازنین ملایی هستم عضو تیم ملی روئینگ بانوان ایران ساکن انزلی و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی در این ۱۴ سالی که عضو تیم ملی هستم توانستم عناوین مختلفی ازجمله سه دوره پیاپی قهرمانی آسیا  و برنز بازی های آسیایی اینچوان  و نقره بازی های آسیایی جاکارتا را کسب کنم و ۱۷ مقام برون مرزی دیگر ازجمله طلا ، نقره ، برنز کاپ های آسیایی و قهرمانی های آسیا همچنین در سال ۲۰۲۱سهمیه المپلک را کسب کنم.

۲.از کودکی چه هدفی را دنبال می‌کردید، آیا امروز در جایگاهی که هستید همان آرزو و هدف کودکی شماست؟

از بچگی دوست داشتم شخصیت شناخته شده ای باشم و اوایل علاقه داشتم دندانپزشک بشوم اما خب رویای اصلی من شهرت بیشتری بود احساس میکردم برای هدف شناخته تر شدن و شهرت باید در مسیر دیگری قرار بگیرم و این مسیر امروزم کاملا اتفاقی بود حتی من این رشته را زیاد دوست نداشتم و بطور اتفاقی در استعداد یابی در مدارس انتخاب شدم و همه چیز دست در دست هم داد تا من به مسیر و جایگاه امروزم برسم.

۳.به عنوان یک زن در مسیر تان چه چالشی هایی وجود داشت با چه موانعی روبرو بودید؟

بعنوان یک زن موانع و چالش هایی هم بوده بخاطر اینکه خب برخی جاها موانع و کمبود هایی هست اما غیر ممکن نبود هدف و راه من و البته همین چالش ها باعث شد با انگیزه بالاتری برای رسیدن به اهدافم به مسیری که انتخاب کردم، تلاش کنم.

۴. درطول مدت پاندمی کووید ۱۹باچه مشکلاتی روبرو بودید؟

درمدتی بحران کرونا آغازشد حدود ۵ یا ۶ ماه در منزل تمرین کردیم اما خب این درمنزل تمرین کردن به دور از قایق و آب باعث میشد که خواه ناخواه از یکسری از رقبا که امکانات پارو کشی داشتند عقب بمانیم و این چالش را برایمان ایجاد کرد که وقتی اردوها شروع شد ما مجبور باشیم در تمرینات با فشار بیشتری تمرین کنیم تا بتوانیم این زمانی که از دست رفته بود را جبران کنیم.

۵.مختصری از فعالیت های ورزشی تان بفرمایید.

قبل از شروع قایقرانی من در رشته آمادگی جسمانی فعالیت می‌کردم و بعد از اینکه قایقرانی را شروع کردم ، خیلی روی این رشته تمرکز کردم البته همراه بااین رشته دومیدانی ، ووشو را هم انجام می‌دادم .
کلا علاقه زیادی به ورزش و رشته های مختلف دارم اما بعد از اینکه تمریناتم در رشته قایقرانی سنگین ترشد « را حرفه ای وکاملا با تمرکز انجام دادم و ۱۴ سال عضو تیم ملی هستم و ۱۵ سال است که رشته رویینگ را شروع کردم.

۶.وحرف آخر

حرف اخر اینکه امیدوارم به ورزش بانوان نگاه ویژه تری بشود و یکسری از دیدگاه ها تغییر کند .ورزش کشورمان هرروز پیشرفت کند و امکانات و شرایط برای همه رشته ها و همینطور رشته ما تغییر کند .

چون خیلی ازرشته ها کمبود امکانات دارند.با امکانات بیشتر قطعا شاهد درخشش بیشتری ورزشکاران ایران عزیزمان خواهیم بود. امیدوارم کاروان ما که برای المپیک اعزام می‌شوند با دعای ملت عزیز به مدال های خوشرنگی دراین رقابت ها دست پیداکنند.

گالری تصاویر نازنین مولایی