با گرم تر شدن فضای انتخاباتی و اسامی که هر روز تکرار می شود نام «مصطفی معین»، وزیر علوم دولت اصلاحات، به عنوان یکی از گزینه های اصلی از سوی برخی جریان اصلاح طلب مطرح می شود و تا امروز هم به عنوان یک شخصیت ملی که مردم هم با مشی او آشنا هستند نام او باقی ماند اما گویا معین راهی دیگر را برای حضور در عرصه سیاست برگزیده است. او در این باره می‌گوید: «با توجه به شرایط فعلی کشور برای حضور در انتخابات وظیفه ای برای خود تشخیص نمی دهم.

– نظر شما در مورد نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان که لیست این نهاد چند شب گذشته منتشر شد، چیست؟ آیا این سازوکار برای اصلاح طلبان در ۱۴۰۰ موفقیت به همراه دارد؟

در هر صورت تقویت همگرائی، خرد جمعی و سازمان یافتگی در یک جناح و تفکر سیاسی مشترک بهتر از تفرقه و از هم گسیختگی آنهاست، ولی مهم تر از آن انگیزه ها و اهدافی است که باید مدنظر باشد. بعید است که در شرایط نابرابر و ناعادلانه یک انتخابات استصوابی و نارضائی عمومی بتوان امکان حضور و انتخاب یک شخصیت ملی و شایسته را با رای اکثریت قاطع مردم در مقام ریاست جمهوری پیش بینی کرد!

ولی می توان از فرصت و فضای باز سیاسی در جهت آگاهی دادن و توانمندسازی شهروندان نسبت به آسیب شناسی مسائل، ریشه یابی معضلات جامعه و معرفی دوستان و دشمنان واقعی مردم در داخل و خارج از کشور به آنها استفاده کرد. دوره انتخابات همچنین فرصت مناسبی است که انتظار می رود فعالان فرهیخته و خوشنام سیاسی با نقد عملکرد گذشته جناح فکری خود، معیارهای اصلاح طلبی اصیل و نه رانتخوار و فرصت طلب، و دیدگاه های خود برای برون رفت از بحران کنونی کشور را بدون چشم داشت سیاسی خاص تبیین کنند. در همین دوره، تحلیل و تبیین پیامدهای انتخاب یک رئیس جمهور نظامی و یا تشکیل دولتی از نظامیان و عناصر امنیتی هم برای رشد جامعه مفید و بلکه ضروری است. به نظرم یادآوری تجارب خشونت بار، شکست خورده و پرهزینه حکومت داری نظامیان در همسایگان ما از جمله عراق، ترکیه و پاکستان در طی دهه های گذشته از نظر عبرت گیری باید کافی باشد!

– خود شما در انتخابات کاندیدا خواهید شد؟

قبلا” هم در پاسخ به همین پرسش اعلام کرده بودم که با توجه به شرایطی که در پاسخ به سوال قبلی شما به آن اشاره کردم، وظیفه ای برای خود تشخیص نمی دهم.

– در حال حاضر بحث حضور زنان در انتخابات هم بسیار مطرح است. آیا علت را در بازارگرمی برای حضور مردم پای صندوق های رای می دانید یا امکان عملی شدن آن وجود دارد؟

به قول معروف “گرم کردن تنور انتخابات” می تواند یکی از اهداف آن باشد ولی در هر صورت این خواسته حقی است که حداقل به نیمی از جمعیت ایران، مربوط می شود. بانوان ایرانی نباید منتظر آن باشند که مردان پرچمدار اعاده حقوق شهروندی آنها باشند، خودشان با روشنگری های منطقی، اجتماعی و مذهبی پیگیر رفع تبعیض های جنسیتی و تضییع حقوقشان در فرهنگ مردسالارانه سنتی جامعه باشند.

– از دیدگاه شما وعده های پوپولیسم و قشر احمدی نژادی ها چه تاثیری در انتخابات خواهند داشت؟ برخی روسای جمهور در ایران از وعده هایی صحبت می کنند که در حوزه اختیارات آنها نیست و این موضوع با گذشت زمان پاسخگویی را برای آنها سخت می کند، علاوه براین هنوز هم صحبت از حضور احمدی نژاد جدی است؟

به علت وجود فقر اقتصادی و تنگنای معیشتی تا مرز فلاکت بویژه در گروه های حاشیه نشین و فرودست شهرها و روستاها؛ شعارهای غیر واقعی، عوام فریبانه و  خسارتباری مانند وعده افزایش چند برابری یارانه نقدی می تواند در میان آنها تاثیرگذار باشد. همچنین قابل پیش بینی است که با فرو افتادن بخش قابل توجهی از اقشار متوسط جامعه به زیر خط فقر، انگیزه مشارکت فعال آنها در عرصه های سیاسی و اجتماعی و انتخابات ۱۴۰۰، به امید اصلاح یا تغییر شرایط کاهش یابد. خیلی بعید می دانم که احمدی نژاد علیرغم داشتن برخی هواداران افراطی بتواند نظر موافق مقامات عالی نظام و یا تائید شورای نگهبان را برای حضور مجدد در انتخابات به دست آورد.

– در شرایط فعلی و جنگ علنی مجلس با دولت مستقر، دولت بعدی و شرایط کشور را چطور پیش بینی می کنید؟ آیا مجلس به دولت اصلاح طلب اجازه عرض اندام خواهد داد؟

کار به اجازه دادن یا ندادن مجلس نخواهد رسید، در همان مرحله نظارت استصوابی تکلیف نامزد انتخاباتی اصلاح طلبان اگر شخصیت خوش نام، مقبول، مستقل و کارآمدی هم باشد روشن می شود و تائید صلاحت نخواهند شد!