در سراسر جهان همواره رویدادهای مختلف و متنوعی در حال پیگیری هستند که هر کدام می‌توانند به نوبه خود اثرات زیادی بر رفتار و زندگی مردم داشته باشند، مانند رویدادهای سیاسی، فرهنگی، هنری و… ولی هیچ یک از این رویدادها نمی‌توانند با رویدادهای ورزشی رقابت کنند.

آیا هیچ رویدادی به اندازه المپیک می‌تواند نزدیک به یک میلیارد بیننده از سراسر جهان را با هر رنگ و نژاد و مذهب در خود گرد آورد، یا کدام رویداد همچون مرحله نهایی جام جهانی فوتبال می‌تواند توجه قشر عظیمی از تمامی ملت‌ها را به خود جلب کند، مسلما این تاثیرگذاری غیرقابل انکار است، حال تصور کنید اگر کشوری در این رویدادهای بزرگ به موفقیت دست پیدا کند چه غرور و امیدی در دل مردم آن ایجاد می‌شود.

نمونه بارز این حرکت آلمان نازی بود که بعد از جنگ جهانی دوم به دو آلمان غربی و شرقی تقسیم شد. آلمان غربی توسط کشورهای آمریکا، انگلیس و فرانسه اداره می‌شد و آلمان شرقی توسط شوروی سابق . مردم آلمان چه در شرق و چه در غرب با وجود پشتوانه عظیم فرهنگی و علمی بعد از گذشت چندین سال از جنگ جهانی دوم همچنان دچار یاس و سرخوردگی قابل توجهی بودند و از خلاء بزرگی به نام «همبستگی ملی» رنج می‌بردند تا اینکه در سال 1954 تیم فوتبال آلمان غربی در مسابقات جام جهانی توانست با شکست مجارستان در فینال، قهرمان جام شود و دوباره این احساس را در مردم آلمان زنده کند که آنها یک ملت هستند .

مسابقات لیگ جهانی والیبال هم از این دست رویدادهای ورزشی مهم است که با توجه به کسب نتایج خوب توسط تیم ملی کشورمان باعث ایجاد شادی و نشاط در بین مردم سراسر کشور شده است؛ به طوری که بعد از هر بازی که با برد ایران همراه بوده مردم بلافاصله با در دست داشتن پرچم ایران به خیابان‌های اصلی شهر رفته‌اند و به جشن و پایکوبی پرداخته‌اند.

در این حضور همه چیز اعم از زبان و مذهب کنار رفت و تنها چیزی که باقی ماند نام ایران و غلیان حس وطن‌پرستی میان مردم بود، این شرایط درست زمانی را برای مردم تداعی کرد که همه بابت صعود ایران به جام جهانی 98 سر از پا نمی‌شناختند.

افزایش همبستگی ملی، ایجاد روحیه تعاون، ایجاد غرور ملی و رویکرد بیشتر به سمت ورزش از جمله دستاوردهای حضور موفق کشورها در رویدادهای ورزشی است که البته برخی دولت‌ها از آن غافلند.

دولت‌ها برای رسیدن به اینگونه اهداف و ترویج آنها در بین مردم حاضرند هزینه‌های گزافی پرداخت کنند، غافل از اینکه ورزش یک راه میان‌بر برای رسیدن به این اهداف است؛ بنابراین دولت، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید همواره تلاش کنند با گسترش کمی و کیفی تمامی رشته‌های ورزشی با توجه به ظرفیت آنها، زمینه را برای موفقیت ورزشکاران فراهم کنند؛ موفقیتی که علاوه بر دستاوردهای ذکرشده می‌تواند باعث ایجاد انگیزه برای پرداختن به ورزش در بین اقشار مختلف جامعه شود، نمونه مشخص این بحث همان موضوع والیبال است که پس از موفقیت‌های کسب‌شده توسط تیم ملی والیبال توجه به این ورزش در بین مردم ایران بسیار رونق گرفت و باعث افزایش چشمگیر مدارس والیبال شد.

از طرفی توپ والیبال در گردش‌های داخل و خارج شهری خانواده‌ها جایگزین توپ فوتبال شد و این مصداق همان تاثیرگذاری شگرف رویدادهای ورزشی بر رفتار اجتماعی ملت‌هاست که باید از آن بهترین استفاده را کرد.