به گزارش ندای گیلان،وقتی به ۴ سال قبل برمی‌گردم، به یاد می‌آورم که آن روزها مطمئن بودم هیچ وقت بیشتر از امروز کشور به عقلانیت، امید و جسارتِ برنامه ریزی شده نیاز ندارد و به همین خاطر و البته به دلگرمی حمایت خاتمی و عارف از “دکتر حسن روحانی”، نام او را به صندوق انداختم و امروز علی‌رغم برخی گرفتاری‌های شخصی به انتخاب آن روزم برای کشور افتخار می کنم. اما امروز هم که در شرایط کشور دقیق می شوم و زمین بازی را رصد می‌کنم با اطمینان می توان بگویم ضرورت انتخاب دوباره دکتر حسن روحانی بسیار بیشتر از ۴سال گذشته است.

اگرچه ویرانی‌های باقی‌مانده از دولت مهرورزان؛ سنگ سیزیف بود و دکتر روحانی با همه دشواری‌ها، مقاومت‌ها و ناملایمت‌ها آن را به نیمه راه رساند، اما تا این سنگ بزرگ ناکارآمدی دولت گذشته به قُلّه نرسد و در سراشیبی رها نشود کار به پایان نرسیده است. این بزرگترین اشتباه ممکن است که از نیمه راه برگردیم، زیرا در آن صورت این امید ایجاد شده، این تدبیر به کار افتاده و این عقلانیت محجوب که حتی نیمی از دستاوردهایش هم درست و کامل به گوش مردم نرسید، از میان خواهد رفت.

رقیب  تلاش می کند بگوید دولت روحانی۴ساله است، کمیت و کیفیت شعارهای پوپولیستی را افزایش داده، تخریب بی سابقه رئیس جمهور مستقر را آغاز کرده و از همه مهمتر به شکلی غیرمنصفانه مشکلات اقتصادی کشور را پررنگ می کند، آنهم بدون اشاره به منشا آن و طرح این مسئله که اگر روحانی بر سر کار نمی آمد وبرجامی درکار نبود اکنون چه وضعیتی در کشور داشتیم.

همه این تلاش ها و تخریب ها و شعارهایی که از طرف مقابل به گوش می رسد و البته تجربه انتخاب هایی از این دست،  مسئولیت همه دوست‌داران ایران، روشنفکران، جوانان آزادیخواه، اخلاق مداران، اصلاح طلبان، هنرمندان و متفکران مستقل واز همه مهمتر دانشجویان و جوانان دلبسته عقلانیت را برای حضور در صحنه و رای دادن به تدام اعتدال و امید صدچندان می کند.

 اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: زیرا تجربه احمدی نژاد را پیش رو دارم و اینک با شعارهایی از همان دست مواجهم، پس به عقلانیت و اعتدال رای می دهم تا خاطره تلخ آن روزها برای کشورم و مردمانش تکرار نشود.

اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: زیرا امنیت کشورم را در این منطقه پرآشوب حاصل گوهرگرانبهای رشادت نیروی های نظامی و البته دیپلماسی فعال و مدبرانه وزارت خارجه می دانم و نمی خواهم کسانی بر سرکار بیایند که از دیپلماسی تنها پیاده روی و سربه‌زیری را بلدند.

اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: زیرا به یاد دارم که قیمت اجناس نه روز به روز، نه ساعت به ساعت، بلکه دقیقه به دقیقه افزایش پیدا می کرد، اما امروز در بسیاری از اجناس با ثبات قیمت‌ها مواجهیم و دیگر خبری از تغییرات شوکه‌کننده نیست و کسی نیست که برای بی‌پولی مردم نسخه گوجه‌فروشی سرکوچه‌اش را بپیچد.

 اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: زیرا  بزرگترین افتتاح تاریخ ایران در عسلویه و پیشی گرفتن از همسایه عرب بعد از ۴۰ سال را افتخاری بزرگ می دانم.

اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: چون من کسی را می خواهم که باکلیدش قفل خانه سینما، انجمن های ادبی، سالن‌های تئاتر و بازار کساد کتاب را باز کند، نه اینکه قفلی بر قفل‌های قبلی بزند.

 اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: برای اینکه من نه سرهنگ می خواهم و نه قاضی، من هنوز هم یک حقوقدان را نیاز اصلی کشور می دانم.زیرا به اندازه کافی هستند کسانی که میان ما قضاوت کنند و کشور را دادگاه ببیند و بسیارند کسانی که مدام زیرنظرمان داشته باشند و فضا را پلیسی بخواهند.  ما امروز قاضی نمی‌خواهیم زیرا ید واحده شده ایم  و نیازمند حقوقدانی هستیم که از حقوق اساسی این جمعیت یکپارچه و اعتدالی دفاع کند و خواسته های شهروندیمان را که پیشتر مشق کرده است حالا اجرا نماید.

اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: زیرا آینده فرزندان این سرزمین برایم مهم است و نمی‌خواهم کشوری را برایشان به ارث بگذاریم که در آن خشونت، دروغ، بداخلاقی و منفعت طلبی یک امر عادی باشد.

و در پایان اگر از من بپرسند چرا دوباره روحانی را انتخاب می کنم، خواهم گفت: زیرا می‌خواهم  اخلاق کریمه حفظ شود، مسیر اعتدال و اصلاحات تداوم داشته باشد، امید از میان نرود، سازندگی، رفاه و اصلاحات ادامه یابد.

 من نام روحانی را به صندوق سفید مردمسالاری خواهم انداخت زیرا از” میانه راه برنمی گردم”ایلنا