نداي گيلان: در پروسه برگزاری انتخابات نظام مهندسی ساختمان استان بنده هیچ ردپایی از مهندسی ندیدم. هر چه دیدم بی نظمی و هرج و مرج بود که البته دانشمندان علوم تصادفی معتقدند که در طبیعت بی نظمی نیز نظمی را باید جست. ابتدا اندیشیدم شاید طرحی نو در انداخته شده تا در این بی نظمی بهره ای برده شود. هر چه باشد با این هرج و مرجی که بود تعدادی برگشته بودند و پس از دو بار مراجعه نتوانسته بودند رای بدهند و لذا این نوع بی نظمی میتوانست برای آنانی دیگر که ارتش را بعد از ظهر به میدان میفرستاند مفید باشد. اما بعدها مشخص گردید قضیه این نیست بلکه عین بی نظمی و هرج و مرج است.

از یک سو نظام مهندسی ساختمان کشور یا وزارت راه و شهرسازی با طرح الکترونیکی کردن انتخابات که شنیدم سرور آن در مشهد قرار دارد نشان داد این فرآیند و سیستم را به بوته آزمایش نگذاشته به اجرا گذاشته است و حتی وقتی شنیدیم مهندس برق در لیست مکانیک قرار دارد مشخص گردید سراسیمه و بدون برنامه این کار صورت گرفته است.

اما روی دیگر سخن اینجانب با مجریان این انتخابات در استان میباشد:
آخر برادر من! مگر میشود مهندس ماسالی برای رای دادن به صومعه سرا برود؟! یادم می آید ۳۰ سال پیش برای انجام برخی امور، مردم از شفت به فومن یا از صومعه سرا به فومن میرفتند! اما فکر کنم امروز زیرساختها به گونه ای هست که نیاز به اینکار نباشد. به اعتقاد بنده این کار توهین به مهندسین ماسالی بود!

وقتی پس از ۳۷ سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و پس از پشت سر گذاشتن ده ها انتخابات از انواع مختلف ما در شرایطی قرار داریم که با اقتدار انتخابات های سیاسی را در سطح کشور برگزار میکنیم و در هر کوی و برزنی صندوق و شعبه برقرار میکنیم، چگونه است که مجری محترم انتخابات نظام مهندسی ساختمان استان با حدود ۲۰ هزار عضو آنهم از نوع فرهیخته و تحصیل کرده و مهندس نتوانست به تعداد کافی صندوق برای رای دادن قشر فرهیخته تدارک ببیند!

همگان میدانند در انتخابات های مختلف در یک بخش یا شهر با جمعیت کمتر از ۴۰ هزار نفر بالغ بر ۵۰ شعبه رای پیش بینی میشود آنوقت چگونه ممکن است برای ۲۰ هزار مهندس که به اعتقاد بنده بالغ بر ده هزار نفر آنها در شهر رشت ساکن میباشند (چه آنهایی که عضو دفاتر شهرستانها هستند و چه آنهایی که نیستند) فقط یک صندوق در مرکز استان پیش بینی میشود. بنده به عنوان عضو نظام مهندسی ساختمان استان گیلان امروز وقتی به محل اخذ رای مراجعه کردم با شرایط بسیار نامطلوبی مواجه شدم و ناخودآگاه به یاد روزهای دهه ۶۰ افتادم که مردم در شرایط سخت و جنگی و از سر استیصال برای دریافت کالای کوپنی در توده های شلوغ تجمع میکردند! به اعتقاد بنده این نوع بی برنامگی در شان مهندس فرهیخته و تحصیل کرده نیست و انتظار میرود مسئولین محترم اجرایی و نظارتی به خود بیایند و اندکی تجدید نظر نمایند چرا که این روش توهینی بیش نبود.

پیشنهاد میگردد مجری محترم انتخابات چرخ را دوباره اختراع ننماید و از تجربه گرانمایه کشور در برگزاری انتخابات سالم و رقابتی استفاده نموده تا دیگر چنین افتضاحی بار نیاید چرا که با این نوع حرکات، حضور مهندسین کم رنگ و کم رنگ تر خواهد شد. ضمنا توصیه میگردد دقت گردد از حضور کسانی که تحت عنوان هیات اجرایی برای کاندیداهای خاص تبلیغ مینمایند و در موقع رای دادن توصیه به رای به آن افراد مینمایند جلوگیری شود چرا که این نوع حرکات از چشمان تیزبین مهندسین فرهیخته پنهان نماند و نمی ماند.

به امید روزهای بهتر