به گزارش ندای گیلان به نقا از BIBBANG ؛ علت اینکه سفر در زمان بایستی ممکن باشد این است که به نظر می رسد قوانین فیزیک در بسیاری از موارد در فضا-زمان تقارن دارند، حتی در شکل هسته های اتمی. ولی یک هسته اتم گلابی شکل تازه کشف شده، ممکن است به معنای واقعی کلمه به آینده اشاره کند، و اینکه چرا آینده به جای این همه جهت دیگر همیشه رو به جلو حرکت می کند.

اینگونه فکر کنید: در فضا، غرب همیشه غرب است، ولی شما می توانید بچرخید تا به عنوان مثال غرب در پشت یا جلوی شما باشد. یک سوال دیرین این است که چرا ما نمی توانیم چنین کاری را با زمان نیز انجام دهیم؟ آیا محدودیت های زیست شناختی مقصرند؟ یا رژه رو به جلوی بی توقف جز ویژگی ِ جدا نشدنی جهان ماست؟ بی قرینگی این اتم تازه کشف شده می گوید که ممکن است فرض دوم درست باشد.

بسیاری از قوانین فیزیک چیزی هستند که دانشمندان آن را “برگشت پذیری زمانی” می نامند، یعنی مهم نیست که آنها زمان را جلو یا عقب ببرند. در واقع این ایده که فضا-زمان متقارن است، همخوانی دارد. ولی در واقعیت، زمان متقارن نیست. زمان در جهت یک “پیکان زمانی” مجازی که آینده و بی نظمی را نشانه رفته، حرکت می کند.

بی نظمی نامتقارن است، طبیعت نشان داده است که فقط از نظم به سمت بی نظمی حرکت می کند و نه برعکس. (هر چند ممکن است جهانی که زمانش آینه زمان ماست اثر برعکس را ببیند، یعنی بدون توقف از بی نظمی به سوی نظم حرکت کند، و حتی شاید به بیگ بنگ برسد!) این هسته کوچک نامتقارن به چیزی اشاره می کند، و به نظر می رسد که جهت زمان باشد. “مارکوس شک” یکی از کاشفان این هسته اتم، به خبرگزاری BBC گفت که شکل اتم ها تعیین می کند که “ما همواره از گذشته به سوی حال سفر می کنیم.”