با این وصف اگر یک شهروند متعلق به طبقات پایین اقتصادی جامعه هستید به نظر می رسد اگر ضریب هوشی بالای 140 داشته باشید بعلاوه‌ی پشتکار دکتر حسابی، احتمالا شاید بتوانید کنار دست کسی بنشینید که هیچ یک از این ها را(به اندازه شما) نداشته، جز پول!

نفرات برتر کنکور سراسری سال 95 اعلام شد:

3 نفر اول رشته ریاضی و فنی:
هر سه از تهران
3 نفر اول رشته علوم انسانی:
2 نفر تهران و یک نفر از قم
3 نفر اول رشته زبان های خارجه:
هر سه از تهران
3 نفر اول رشته هنر:
هر سه از تهران
نفر اول رشته تجربی:
دانشجوی صنعتی شریف تهران

از 15 نفر برتر کنکور 95، 12 نفر از پایتخت!

آیا این یک وضعیت طبیعی و معمول است یا اتفاقی‌ست؟

هیچکدام…
تمرکز امکانات آموزشی برتر در تهران، انواع کلاس ها و آزمون های کمک آموزشی موجود در تهران، وجود اساتید و مشاورین برتر در تهران در کنار مهمترین احتمال:
وضعیت اقتصادی تهرانی ها بهتر است و معمولا هزینه های زیادی برای آمادگی کنکور پرداخت می‌کنند؛ این یک واقعیت ساده است!

کدام عدالت آموزشی؟
صبر کنید! مسئله تازه شروع شده است؛ اگر شما یک داوطلب کنکور باشید و تهرانی نباشید 80 درصد احتمال قبولیتان در دانشگاه های تهران کمتر است( قانون بومی گزینی 80،20)
اگر دختر باشید احتمال قبولیتان در برخی رشته‌ها به صفر می رسد، دلیلش این است:  دخترید( قانون پذیرش جنسیتی برخی رشته ها) همچنین اگر دختر باشید و در انتخاب رشته‌تان دانشگاهی را انتخاب کنید که قانون تفکیک جنسیتی در آن اعمال شده، به طور کلی شانستان نسبت به پسرها کمتر است، چون تعداد شرکت کننده‌های پسر طبق آمار به مراتب کمتر است اما ظرفیت نصف!

صبر کنید، هنوز تمام نشده است!
اگر پول ندارید و جزء فقط 7 درصد اول قبولی ها نیستید، انتخاب رشته نکنید چون تنها 7 درصد ظرفیت دانشگاه‌های حال حاضر کشور متعلق به دانشجویان روزانه و رایگان است( البته نه چندان رایگان، هزینه اسکان و تغذیه را باید پرداخت کنید)  که این ظرفیت هم همان ظرفیتی‌ست که بیشترین رقابت بر سر آن انجام می شود و همان طور که در بالا اشاره کردیم بیشتر از آن کسانی‌ست که پول شرکت درمدارس غیر انتفاعی، کلاس های خصوصی و انواع  آزمون ها و کتاب های کمک آموزشی را داشته اند  ( به هر حال امیدواریم یک دختر غیرتهرانی حاشیه نشین بی پول نباشید)
با این وصف اگر یک شهروند متعلق به طبقات پایین اقتصادی جامعه هستید به نظر می رسد اگر ضریب هوشی بالای 140 داشته باشید بعلاوه‌ی پشتکار دکتر حسابی، احتمالا شاید بتوانید  کنار دست کسی بنشینید که هیچ یک از این ها را(به اندازه شما) نداشته، جز پول!

اما باز هم تمام نشده است.
زمانی که وارد دانشگاه شدید هزینه‌هايش را پرداخت کنید:
اگر توان پرداخت هزینه‌های اسکان، تغذیه و آموزشی تان را ندارید باید بروید کار کنید!
یک کار ساده خدماتی که معمولا کمتر از حقوق پایه وزارت کار دستمزد دارید. البته اگر چنين کاری برایتان پیدا شد، آنگاه ما به شما می گوییم دانشجوکارگر.

عدالت آموزشی، ساختار برابر نظام آموزشی و اصول مبتنی بر آموزش رایگان در قانون اساسی ، طنزی بیش نیست!

در این کشور پول حرف اول را می زند؛ یک ساختار آموزشی پولی!

امیر سعادت،
فعال صنفی و دبیر سابق شورای صنفی دانشگاه علامه طباطبایی

پی نوشت:
یک پیام دیگر هم داشت، اینکه نفر اول تجربی، دانشجوی سال آخر مهندسی برق شریف بوده نشون میده که نبود کار برای رشته های مهندسی و درآمد بالای پزشکان، هر کسی، حتی دانشجوی نخبه ی شریف را به انتخاب این راه تشویق میکند.