به گزارش ندای گیلان،در این مصاحبه ارغوان رضایی در گفتگو با وارش اسپرت به سوبرداشت اشتباه از اقدامش در اهدای راکت تنیس در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، روشن فکر بودن همشهریان رشتی‌اش، تنوع غذایی در زادگاه مادری‌اش، دلایل ضعف تنیس در ایران و… اشاره کرد که توصیه می‌کنیم مصاحبه اختصاصی و خواندنی وارش اسپرت – پایگاه خبری و تحلیلی ورزش گیلان با ملکه تنیس ایران را از دست ندهید

ابتدا بیوگرافی خودتان را برای ما بگویید.
من متولد فرانسه هستم و در فرانسه بزرگ شدم، اما پدر و مادرم ایرانی و مادرم رشتی هستند. یک برادر بزرگ و یک خواهر کوچکتر از خودم دارم که برادرم هم تنیس بازی می‌کرد و در نوجوانان قهرمان هم شده بود.

پدرم وقتی استعدادم در تنیس را دید، روزانه هشت ساعت با من تمرین می کرد. از سن شش سالگی تنیس را شروع کردم و الان هم ۲۹ سالم است. در طول این مدت در سنین ۱۴، ۱۵، ۱۶ و ۱۷ سالگی قهرمان فرانسه شدم و در هجده سالگی چهلم جهان شدم و از آن به بعد بود که در مسابقات حرفه‌ای شرکت کردم. سال ۲۰۱۰ نتایج خوبی را کسب کردم و مسترز مادرید را بردم و در فینال ویلیامز را توانستم شکست بدهم.

مسترز اندوزی را توانستم کسب کنم و پس از آن نیز تعداد زیادی از تورنمنت‌های دیگر را که کسب کردم، توانستم چهاردهم جهان شوم که در همان سال ۲۰۱۰، توانستم ۱۰ تنیسور برتر جهان را شکست بدهم.

اکنون در چه وضعیتی هستید؟
چهار سال است به دلیل مصدومیت تنیس را کنار گذاشتم اما به تازگی دوباره تمریناتم را آغاز کردم تا با کمک پدر، مادر و برادرم دوباره به اوج برگردم.

یعنی فقط به دلیل مصدومیت چهار سال تنیس را کنار گذاشتید؟
علاوه بر مصدومیت، دلایل دیگری هم داشت. مثلا در روز هشت ساعت تمرین کردن واقعا خسته کننده است. من سن چندانی هم ندارم و تازه در سن اوج تنیس هم هستم، فقط باید کمی بر روی فیزیک و بدنسازی کار کنم و به خودم چهار ماه فرصت داده‌ام تا به شرایط آرمانی برگردم.

فکر می‌کنید اگر مقیم ایران بودید، می‌توانستید در تنیس چنین پیشرفتی را تجربه کنید؟
شرایط همه جا سخت است و فقط در ایران اینطور نیست. من خودم در فرانسه در شرایط سخت تمرین می‌کردم و این سختی به من کمک کرد تا از بازیکنانی که روبروی من هستند، نترسم. این سختی‌ها باید برای تنیسورهای جوان ایرانی انگیزه باشد تا غرورشان اجازه ندهد مقابل حریفان‌شان شکست بخورند.

در مسابقات بین‌المللی حجم بیشتر نگاه‌ها به شما به عنوان یک تنیسور ایرانی است یا فرانسوی؟
واقعیتش این است که من در فرانسه بزرگ شدم و آنجا بازی می‌کنم، اما همیشه افتخار می‌کنم که ایرانی هستم. در همه جای دنیا ایرانی بودنم را اعلام می‌کنم و دوست داشتم به تمام دنیا نشان بدهم که یک ورزشکار ایرانی می‌تواند پیشرفت کند و نتایج خوبی کسب نماید. درست است که در فرانسه بزرگ شدم اما تربیتم ایرانی است.

رابطه شما با سیاست چگونه است؟
نمی‌خواهم آن برداشت اشتباهی که از حرکت من شد را زیاد باز کنم و تشریح کنم. فقط انتظار نداشتم که آن سوبرداشت از حرکت من صورت بگیرد. نه در فرانسه و نه در ایران به سمت سیاست نمی‌روم و در آن برهه تنها برداشت اشتباهی صورت گرفته بود.

برای چندین بار است که به رشت سفر کرده‌اید؟
این اولین بار است که به رشت آمده‌ام.

تجربه اولین سفر به شهرباران، زادگاه مادری‌تان چگونه بود؟
واقعا رشت با خیلی از شهرهای ایران فرق می‌کند. مردم رشت خیلی روشن فکر هستند و آرامش خاصی دارند و بی استرس‌تر از مردم شهرهای دیگر ایران هستند. در این مدت برخورد مردم با من خیلی دلنواز بوده خیلی به من لطف داشته‌اند. فکر می‌کنم خوی مهربان و آرام بودن از مشخص‌ترین بارزه‌های مردم رشت است. افتخار می‌کنم که بگویم رشتی هستم و چنین هم‌شهری‌های خوبی دارم.

به نقاط دیدنی گیلان هم رفتید؟
دیروز به ماسوله رفتم. خیلی زیبا بود و خوش گذشت. نقاط دیگر ایران، نظیر اصفهان، شیراز و … را هم رفتم ولی گیلان و رشت واقعا خیلی فرق می‌کند.

اگر روزی تصمیم گرفتید برای زندگی به ایران مهاجرت کنید دوست دارید در کدام شهر ایران اقامت داشته باشید؟
قطعا دوست دارم در رشت زندگی کنم. آب و هوا، سرسبزی، بارندگی و فرهنگ مردم رشت از مهمترین دلایل علاقه‌ام به زادگاه مادری‌ام است. ضمن اینکه رشت تقریبا از لحاظ رطوبت، سرسبزی و دریا به فرانسه شباهت دارد.

تنوع غذایی رشت را چگونه دیدید؟ می‌دانستید که رشت به عنوان شهرخلاق غذا در یونسکو ثبت شده است؟
نمی‌دانستم، چه خوب! واقعا هم رشت تنوع غذاهای زیادی دارد که خیلی خیلی هم خوشمزه هستند. من چون رژیم دارم سعی می‌کنم که جلوی خودم را بگیرم، اما واقعا نمی‌توانم (با خنده). در یک کلام اگر بخواهم رشت را توصیف کنم باید بگویم: رشت برای من شماره یک (استعاره از بهترین) است.

رابطه شما با فدراسیون تنیس ایران چگونه است؟
رابطه خوبی با فدراسیون تنیس ایران ندارم. وقتی با مسئولان فدراسیون ایران صحبت می‌کنم، فکر می‌کنم اصلا متوجه صحبت‌هایم نمی‌شوند. من دلم می‌خواهد که تنیس ایران پیشرفت کند، اما آنها کار خودشان را انجام می‌دهند. برای مثال شماره یک تنیس ایران انوشا شاه قلی است که سیزده سال پیش هم انوشا بود و الان هم انوشا است! این یعنی تنیس ایران، پیشرفتی نکرده است. من شرایط حرفه‌ای تنیس روز دنیا را دارم می‌بینم و وقتی آن را با تمرینات و فدراسیون تنیس ایران مقایسه می‌کنم و یک سری رفیق بازی‌ها را می‌بینم مشخص است که تنیس ایران پیشرفتی نمی کند. هم من و هم پدرم اعلام کردیم که اگر کمکی می‌خواهید ما آمادگی داریم کمک کنیم اما استقبال نکردند.

چقدر خوب فارسی صحبت می‌کنید… با خانواده فارسی صحبت می‌کنید؟
بله، من با پدر مادرم در فرانسه هم فارسی صحبت می‌کنم. اگر من گلایه‌ای هم کردم، فقط به دلیل ناراحتی است که همیشه اذیتم می‌کند. من از آن طرف همیشه سعی می‌کنم تنیس ایران را بالا ببرم، اما از این طرف چه در بخش پسران و چه در بخش دختران ما پیشرفتی شاهد نیستیم.

سفرتان به گیلان جنبه ورزشی داشته است یا شخصی؟
هر دو مورد بوده است و البته در این مدت در رشت تمرین می‌کردم. متاسفانه به جز رشت و ماسوله وقت نکردم نقاط دیدنی گیلان را ببینم اما در اولین فرصت دوباره به رشت می‌آیم.

حرف پایانی…
ان شالله دختران ورزشکار ایرانی وقتی من را می‌بینند، انگیزه پیدا کنند تا به آن هدفی که در ذهن دارند دست پیدا کنند و اگر کمکی از دست من هم بر‌می‌‌آید خوشحال می‌شوم به دختران ورزشکار هم وطنم کمک کنم.