به گزارش ندای گیلان؛”روس هاریستون” پژوهشگر مرکز خاورمیانه و استاد دانشگاه جورج تاون آمریکا در یادداشتی تحت عنوان “عربستان سعودی خود را ضعیف و ایران را قدرتمند می‌کند” که در نشریه فارن پالسی منتشر شده است، نوشت: این گونه اقدامات که با هدف به زانو در آوردن ایران صورت می‌گیرد نتیجه‌ای جز قوی شدن ایران در بر نخواهد داشت.

وی افزود: عربستان سعودی با ادامه انتقادهایش از ایران به صورت همزمان با تحریم قطر، موضع خود را تضعیف می‌کند و بقایای یک نظام سیاسی عربی که خود در حالت ضعف به سر می‌برد را به شکست می‌کشاند

روس هاریستون با طرح این سؤال که “چگونه عربستان می‌تواند با افزایش تنش‌ها با ایران و تلاش برای پیرو ساختن قطر موضع خود را به شکست بکشاند؟” آورده است: علی رغم اینکه عربستان سعودی به دلیل داشتن ارتباطات امنیتی با آمریکا از نظر نظامی بر ایران برتری دارد اما قدرت سیاسی خود در منطقه را مدیون “جایگاه قدرتمندش” در جهان عرب است.

وی در ادامه تحلیل‌اش از جایگاه عربستان سعودی در جهان عرب نوشت: جهان عرب که عربستان سعودی قدرتش را مدیون آن است خود به دلیل انقلاب‌های “بهار عربی” در سستی و شعف به سر می‌برد. ضعف جهان عرب بزرگ‌ترین بحرانی است که ریاض با آن رو به رو است در حالی که این ضعف برای ایران بزرگ‌ترین فرصت است.

پژوهشگر آمریکایی تصریح کرد: لحن دشمنی عربستان علیه ایران موجب طولانی شدن جنگ‌های داخلی کشورهای عربی می‌شود و موجب تضعیف بیش از پیش جهان عرب می‌شود.

روس هاریستون در اشاره به عامل دومی که موجب تضعیف عربستان سعودی خواهد شد نوشت: احتمالا قطر از شورای همکاری خلیج فارس دور شود. قطر علی رغم داشتن سیاست خارجه مستقل اما در بسیاری از پرونده‌ها از جمله جنگ یمن در کنار عربستان سعودی است. پس از ایجاد تنش میان عربستان و قطر این احتمال وجود دارد که قطر از ائتلاف با عربستان خارج شود و با ترکیه یا ایران همپیمان شود و این شکست بزرگی برای عربستان سعودی خواهد بود.

وی در پایان به عامل سومی که موجب تضعیف عربستان سعودی و قدرتمند شدن ایران می‌شود اشاره کرد و نوشت: اقدامات سعودی به نهادهای مسئول سیاست خارجه ایران این قدرت را خواهد داد که از ضعف جهان عرب بیشتر استفاده کنند.

عصر ایران می نویسد،هاریستون درباره تنها راه حل عربستان سعودی برای خروج از آنچه “باتلاق منطقه‌ای” توصیف کرد پیشنهاد کرد: باید سیاستی برای کنترل ایران با استفاده از روش‌های دیپلماتیک را در پیش گرفت و برای جنگ‌های داخلی منطقه نیز همکاری شود.