انتخاب آندرانیک تیموریان به عنوان کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران برای مردم کشوری که در آن احترام به اقلیت‌های قومی و مذهبی در اولویت است و در قانون اساسی کشورشان بر آن تاکید شده، موضوع مهمی نبود و نگاه رسانه‌های ورزشی ایران نیز از همان ابتدا به بعد فنی این فرایند بود.

به گزارش ندای گیلان،آندو در اظهار نظری گفته که بسیار خوشحال است و افتخار می کند بعنوان یک ارمنی در تیم ملی فوتبال یک کشور با اکثریت مسلمان، بازوبند کاپیتانی دریافت کرده است. او گفته که ریشه ارمنی دارد اما گذرنامه‌اش ایرانی است و ایران را کشور خود می‌داند.

آندرانیک پس از سال‌ها درخشش در ترکیب تیم ملی فوتبال ایران از دید سرمربی تیم ملی شایسته داشتن بازوبند کاپیتانی شناخته شده بود و طبق قانون، فدراسیون، مردم و اهالی فوتبال نیز به این انتخاب احترام گذاشتند. ستاره ارمنی که هواداران بسیاری در پایتخت و این روزها در تبریز دارد.

اما این انتخاب در رسانه‌های اروپایی بازتاب عجیبی داشت و مصاحبه‌ها در همان روزهای ابتدایی با آندو نشان از تلاش رسانه‌های غربی برای دریافت یک اظهار نظر دلخواه از آندو داشت. البته که ستاره ایرانی تیم ملی جواب خوبی به این تلاش‌های مذبوحانه داد و با اشاره به واقعیت‌های موجود در ایران اسلامی، اجازه سیاه‌نمایی و تخریب اذهان عمومی را به رسانه های غربی نداد.

بوسه ی اندو به قرآن2

و اما گزارش بخش سیاسی گاردین از انتخاب یک ستاره مسیحی در تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران:

تیم ملی فوتبال ایران راهی جام جهانی 2014 برزیل شده بود و ستارگان این تیم در استادیومی بزرگ معروف به استادیوم 12 هزار نفری با هواداران خود وداع می‌کردند. در این میان اتفاق جالبی رخ داد، کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران، یک ستاره ارمنی بود که مانند سایر بازیکنان وقتی به روحانی حاضر در مراسم رسید، به احترام برگزارکنندگان مراسم بر کتاب مقدس مسلمانان بوسه زد.

1061171_124

نویسنده گزارش مذکور آندوی 32 ساله را با توجه به نوع موهایش «سامورایی فوتبال ایران» توصیف می‌کند و می‌نویسد: ارامنه در ایران اکثریت جمعیت مسیحیان در این کشور را به خود اختصاص داده‌اند و از دیرباز در ایران زندگی می‌کنند، آندو در اظهار نظری گفته است که بسیار خوشحال است و افتخار می کند که بعنوان یک ارمنی در تیم ملی فوتبال یک کشور با اکثریت مسلمان، بازوبند کاپیتانی دریافت کرده است. او گفته که ریشه ارمنی دارد اما گذرنامه‌اش ایرانی است و ایران را کشور خود می‌داند. ارامنه در ایران همیشه محترم بوده‌اند و پرچم سه رنگ ایران برایش بسیار مقدس و عزیز است.

نویسنده گزارش گاردین به سایر ارامنه مشهور در جامعه ایرانی از جمله موسیقیدان و آهنگساز معروف، چکناواریان اشاره می‌کند و می‌نویسد: نام‌های ارامنه در جامعه ایرانی زیاد شنیده می‌شوند، باشگاه آرارات مخصوص ارامنه در یکی از بهترین مناطق پایتخت برای همین قوم است و بسیاری از تهرانی‌ها با نام هاکوپیان آشنا هستند.

آنها در مجلس ایران هم دارای کرسی هستند و در کشوری که مصرف مشروبات الکلی و یا گوشتی که حلال نباشد، ممنوع است و اکثریت مردم آن کشور مصرف چنین موادی را هرگز نمی پسندند، ارامنه محدودتی در این باره ندارند و مغازه‌های مخصوص به خود را در این موارد می‌شناسند و به آنجا مراجعه می کنند. بیش از 600 کلیسا در ایران وجود دارد و مسیحیان در قرن ششم در شهر تبریز کلیسای مریم مقدس را بنا کرده‌اند (محلی که در سفرنامه مارکوپولو به ثبت رسیده و کلیسای سنت تادئوس در کنار آن نیز از سوی یونسکو ثبت جهانی شده است) این شهر همیشه برای مسیحیان و ارامنه یک خانه امن و راحت بوده است.

نویسنده این گزارش به دیگر اتفاقات خوب و جالب در ایران درباره رفتار با اقلیت‌های مذهبی اشاره کرده و می‌نویسد: چند ماه پیش بود که یونسی، وزیر اطلاعات سابق ایران مدعی شد دانش آموزان یهودی به خاطر مراسم خاص دعا و نیایش در روز شنبه نیازی به رفتن به مدرسه در آن روز ندارند.

در ادامه این گزارش به احترام ایرانیان به اقوام زرتشتی نیز اشاره شده و فعالیت‌های رسانه‌ای، مذهبی و تخصیص فضای رسمی برای فعالیت‌های این اقلیت‌های قومی مورد ستایش قرار گرفته است. از طرفی در سال گذشته نزدیک به نیم میلیون دلار به بیمارستان یهودیان اهدا شده و دولت جمهوری اسلامی ایران تلاش می‌کند احترام متقابل و بها دادن به اقلیت‌های مذهبی را احیا کند.

نویسنده گزارش البته به وجود آنچه خود یک استثنا توصیف می‌کند، اشاره دارد و فرقه ضاله بهائی را زیر ذره بین خود می‌گیرد.

بوسه کاپیتان مسیحی ایران بر قرآن ندای گیلان

 

 

 

 

 

مشرق