به گزارش ندای گیلان،با توجه به وجود‌نداشتن بحرانی جدید و فقط برگزاری یک انتخابات مهم در سال ٢٠١٨ میلادی، سال جدید می‌تواند با آرامشی نسبی برای اروپا همراه باشد و فرصتی نادر را برای حل‌و‌فصل چالش‌های بلندمدت از جمله مباحثی چون تغییرات آب‌و‌هوایی و مهاجرت در اختیار اروپا قرار دهد.

این که هر سال در ماه دسامبر بگوییم، سال آینده سال حساس و سرنوشت‌سازی برای اتحادیه اروپا خواهد بود، دیگر به حرفی کلیشه‌ای بدل شده است. این حرف را بارها شنیده‌ایم: اروپا ١٢ ماه پرتنش و حوادثی را پشت سر گذاشته که آمادگی مواجهه با آنها را نداشت و حالا عزم خود را جزم کرده تا در سال آتی به مسائل ساختاری کلان‌تر بپردازد و هر بار سال جدید از راه می‌رسد و اروپا دوباره گرفتار همان تندباد حوادث می‌شود؛ امری که باعث می‌شود اروپا به جای پرداختن به مسائل ساختاری، درگیر حل‌و‌فصل بحران‌های کوتاه‌مدتش شود.

آیا سال ٢٠١٨ میلادی می‌تواند این چرخه را برهم بزند؟  در جواب به این پرسش باید گفت که این امکان وجود دارد. بعد از نزدیک به یک دهه کش‌و‌قوس‌های بی‌پایان از جمله بحران مالی، حمله روسیه به اوکراین و انضمام کریمه، بحران مهاجران و رأی مردم بریتانیا به خروج کشورشان از اتحادیه اروپا و انتخاب ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا که رابطه ترانس‌آتلانتیک را زیر سؤال برده است، حال اروپا در وضعیتی به‌نسبت باثبات به سال ٢٠١٨ میلادی قدم می‌گذارد.

نه‌تنها بحرانی در گستره مرزهای جغرافیایی اروپا احساس نمی‌شود، اقتصاد نیز با وجود رشدی اندک به ثبات رسیده است. از این مهم‌تر، انتخابات در سه کشور بزرگ اروپا به روی‌کارآمدن شورشی‌طلبان پوپولیست نینجامید. در فرانسه یک رئیس‌جمهور طرفدار اروپا به نام امانوئل مکرون بر سر کار است، در آلمان نیز یک ائتلاف طرفدار اروپا در حال شکل‌گیری است و در بریتانیا نیز با وجود اختلاف عمیق سیاسی، دولت با شرکای اروپایی بر یک روند جدایی توافق کرده که از مسیر تداوم مذاکرات گذر می‌کند. ایتالیا تنها اقتصاد بزرگ اروپایی است که قرار است در سال ٢٠١٨ میلادی در آن انتخابات برگزار شود.
سال جدید برای اروپا می‌تواند یک فرصت طلایی باشد تا به جای  مجادلات سیاسی بر سیاست‌گذاری و همچنین انجام اصلاحاتی متمرکز شود که برای ایجاد آینده‌ای بهتر، ایمن‌تر و پویاتر به آنها نیازمند است. زمان را نباید هدر داد. سال ٢٠١٩ از همین حالا سال پیچیده‌ای به نظر می‌آید؛ زیرا در آن، انتخابات اروپایی، تعیین کمیسیون اروپایی جدید و همچنان ضرب‌الاجلی برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تعیین خواهد شد. حال اروپا ١٢ ماه برای پیشرفت در حوزه‌های مختلفی از جمله دفاع مشترک، تجارت، انرژی، اصلاح ویزای شینگن و نظام بانکداری فرصت دارد. با‌این‌حال سه حوزه داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی در سال آینده نیازمند تلاش مجدانه‌تری است. در حوزه نخست باید در جهت ایجاد یک بازار دیجیتال واحد تلاش شود. در سال ٢٠١٥ میلادی اتحادیه اروپا با هدف تسریع رشد بخش دیجیتال، از راهبرد بازار دیجیتال واحد خود رونمایی کرد. از آن زمان به بعد، پیشرفت‌های اندکی در این حوزه صورت گرفته که از آن جمله می‌توان به حذف هزینه‌های رومینگ از سوی اپراتورهای موبایلی اشاره کرد.  با‌این‌حال ایجاد فضا و محیطی که به شرکت‌های اروپایی اجازه دهد وارد عرصه رقابت بین المللی شوند، نیازمند کار و تلاش بیشتری است. حوزه دوم به بحث روابط اروپا با آفریقا مربوط است. بحران مهاجرت نشان داد که چطور آینده این دو قاره به هم گره خورده است و همچنین عیان کرد که سیاست اروپا در قبال آفریقا تا چه حد ناکارآمد بوده است. البته اروپا ید طولایی در عهدشکنی در تغییر موضع خود در قبال آفریقا دارد. خبر خوب اینکه این بار می‌شود به تغییری در این رویکرد و شکل‌گیری یک رابطه سازنده امیدوار بود زیرا امروز پای اروپا در این بازی گیر است؛ مادامی که اروپا به بهبود شرایط زندگی و تثبیت حاکمیت در آفریقا اهتمام نورزد، فشار مهاجرت نه‌تنها بر اروپا کم نمی‌شود بلکه افزایش نیز خواهد یافت. تاریخ ثابت کرده که نفع شخصی، انگیزه به‌مراتب قوی‌تری از حس نوع‌دوستی بوده است. موفقیت در این قضیه نیازمند فاصله‌گرفتن از نگرش از بالا به پایین و حرکت به‌سوی همکاری پایاپای است. آفریقا و اروپا باید با یکدیگر همکاری کنند تا بتوانند ریشه‌های اصلی مهاجرت از جمله فقر و حاکمیت ضعیف را بخشکانند. در نشست اخیر اتحادیه اروپایی-آفریقایی، می‌شد نشانه‌های آغاز چنین رویکردی را در تشویق سرمایه‌گذاری خصوصی به پشتوانه تضامین دولتی دید.
سومین حوزه اصلی که اروپا باید در سال جدید میلادی بر آن تمرکز کند، احیای نقش خود در رهبری کشورهای جهان درباره مقوله سیاست آب و هوایی است. اظهارات اخیر مکرون امیدوارکننده و هم‌زمان انگیزه‌بخش برای بخش تجاری است؛ آن هم در شرایطی که ایالات‌متحده خود به مانعی در برابر همکاری بین‌المللی به‌ویژه در حوزه محیط زیست شده است. اروپا باید این خلأ ناشی از فقدان ایالات متحده را پر کند اما با توجه به شرایط حساس توافق آب و هوایی پاریس (که دولت ترامپ سال گذشته میلادی از آن خارج شد) اروپا باید به منظور تضمین همکاری مسئولانه و عاقلانه، سریع عمل کند. اروپا در سال پیش‌رو بدون تردید با اتفاقات غیرمنتظره و پیش‌بینی‌نشده‌ای مواجه خواهد شد اما این واقعیت به‌ قوت خود پابرجاست که سال ٢٠١٨، با آرامش نسبی برای اروپا همراه خواهد بود که فرصتی برای پرداختن به چالش‌ها و مشکلات بنیادی‌تر فراهم می‌آورد و این فرصتی است که اروپا نباید آن را هدر بدهد.