البته این 80 درصد قطعات نیز نه از کشورهای خارجی مطرح وارد می شود و نه به لحاظ کیفیت، درجه یک و با کیفیت هستند. قطعا این 80 درصد از جایی وارد نمی شود که کالاهای با کیفیت در اختیار ایران قرار می دهد.

وقتی 80 درصد قطعات خودروهای ایرانی از خارج وارد می شود پس تولید خودرو در کشور  به نفع تولید کنندگان قطعات در ایران نیست.

می توان گفت بیش از 80 درصد آلودگی بوجود آمده از سوی خودروها در تهران و شهرهای بزرگ که طبق اعلام وزارت بهداشت سرطان زا است نیز به دلیل همین خودروها و قطعات است، یعنی آنهایی که اقدام به واردات و یا تولید این قطعات می نمایند هیچ فرقی با کسانی که به سلامت مردم آسیب می زنند، ندارند، فقط یه خورده با کلاس تر هستند.

وقتی بیش از 80 درصد قطعات خودروهای تولید داخل خارجی است چه فرقی می کند که خودرو به صورت کامل یا به شکل قطعات وارد شود که بخواهد عوارض نجومی بر آن بسته شود، و جالب تر اینکه خودروهایی که آلودگی کمتر ایجاد می کنند عوارض شان 1500 درصد اضافه می شود و بعد مشخص می شود آنهایی که توسط تصمیم گیرندگان مورد مشورت قرار گرفته اند خیانت کرده اند و دولت مردان را درست توجیه نکرده اند، یا شاید بهتر است بگوییم به جای اینکه به نفع دولت و ملت مشورت دهند به نفع مافیاهای خودرو مشورت داده اند.

آیا نباید بلایی سر این مشاوران آورد تا عبرتی شوند برای دیگران؟

خودروهایی چینی که در تهران وجود دارند اکثرا در خیابان های چین نیستند و بیشتر خودروهایی که در پکن و شانگهای می چرخد شبیه خودروهای اوروپایی و آمریکایی است، قیمت ها که به کنار.

وقتی ماجرا را جویا می شوید می بینید که چینی ها می گویند، چین خودروهایی با همه نوع سطح و کیفیت تولید می کند اما وارد کنندگان ایرانی به دنبال پایین ترین کیفیت کالا هستند نه با کیفیت ترین.
آنها می گویند که کارخانه های اوروپایی و آمریکایی خودروهای خود را برای شرق آسیا با همان کیفیت اوروپا و آمریکا در چین تولید می کنند و خود چینی ها هم همان ماشین ها را برای مصرف داخلی خریداری می نمایند.

آنها همچنین خاطرنشان می کنند که خودروسازان چینی، خودروها به طور کامل تولید می کنند و هیچ قطعه ای در کشورشان مونتاژ نمی شود و اینکه ضوابط خود چین برای تولید خودرو و قطعات بسیار سخت تر از سطح کیفیت اوروپا و آمریکا است ولی خودروهای صادراتی را بنا به سفارش مشتری تولید می کنند.

بحث چین را پیش کشیدیم چون در ایران برخی کره جنوبی را برای مقایسه انتخاب می کنند چون کره جنوبی مونتاژ خودرو را چند سال بعد از ایران شروع کرد و امروزه به یکی از تولید کنندگان بزرگ خودرو در جهان تبدیل شده اما چین مونتاژ خودرو را کمتر از 20 سال پیش شروع کرد و امروزه یک تولید کننده مطرح است.

وارد کنندگان ایرانی متاسفانه تلاش می کنند پایین ترین کیفیت را برای ایرانی ها خریداری کنند چون در واقع ایرانی ها چاره دیگری غیر از خرید این کالا را ندارند.

چند روز پیش آقای جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری اظهار کرد که رئیس جمهوری هم زورش به مافیای خودرو نمی رسد. این حرف پر معنایی است.

یعنی یک مافیا در راس کار هست که به دلیل درآمد های چندین هزار میلیارد تومانی در حال بازی کردن با سلامت مردم است.

اگر (طبق آمار موسسات مالی و اقتصادی) به ماجرای سود 102.5 هزار میلیارد تومانی این مافیا که بر اثر تصمیم اخیر دولت در مورد واردات خودرو کسب کرده اند، توجه کنیم می توانیم متوجه شویم که این مافیا چه قدر قدرت مند است.

شاید نیاز نباشد صدها دلیل دیگر را بیان شود تا متوجه شویم که چرا تولید خودرو در ایران پیشرفت نمی کند.

با این اوصاف شاید اگر ورود خودرو به ایران مانند ورود فناوری های نوین و همچنین موشکی و یا هسته ای ممنوع بود و ایران در این زمینه ها تحریم بود آن وقت ایرانی ها خودروهای آمریکایی و اروپایی را مهندسی معکوس کرده و بهتر از آنها را تولید می کردند.