به گزارش ندای گیلان،«علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس، در نامه‌ای متفاوت به ناعدالتی در فوتبال جهان اشاره کرد و نوشت: «در میان تیم‌های شرکت‌کننده در جام جهانی فوتبال تیم‌هایی را می‌بینیم که از بازیکنانی با ملیت دیگر استفاده می‌کنند؛ به این بهانه که تابعیت آن کشور را دارند. مثلاً تیم فرانسه که در آن تعداد قابل توجهی از ملیت‌های آفریقایی حضور دارند. در واقع تیم ملی فرانسه نیست بلکه تیم فرانسه و مستعمرات آفریقایی سابق اوست.»

این نامه باعث شد به چند نکته ساده که آقای مطهری به آن توجه نکرده است، اشاره کنیم.

قبل از ورود به بحث باید به این نکته اشاره کرد که فوتبال دیدن علی مطهری یک نکته مثبت است. مثلا علی مطهری به عنوان یکی از مخالفان حضور زنان در ورزشگاه می‌بیند که مردان و زنان بدون هیچ مشکلی در کنار یکدیگر به تماشای فوتبال نشسته‌اند؛ بدون این که منقلب شوند. فوتبال دیدن مطهری و امثال او باعث می‌شود آنها با فرهنگ‌های مختلف آشنا شوند تا دیگر شاهد تکرار فاجعه موزه لووُر، لووِر، لوُوُر، لوبر نباشیم.

اما در مورد صحبت‌های علی مطهری:

۱- بسیاری از فوتبالیست‌های آفریقایی‌تبار تیم‌های فرانسه، بلژیک و آلمان از کودکی در این کشورها زندگی می‌کنند یا اصلا در این کشورها به دنیا آمده‌اند. یعنی بسیاری از آنها خود را فرانسوی می‌دانند نه کامرونی.

۲- بسیاری از این فوتبالیست‌ها می‌توانستند کشورهای مادری خود را برای بازی انتخاب کنند؛ درست مانند کاری که سامان قدوس انجام داد. بازیکن سوئدی – ایرانی که برای فوتبال ملی خود ایران را انتخاب کرد.

۳- کشورهای آفریقایی مانند نیجریه، سنگال، کامرون و … بازیکنان بزرگی در اختیار دارند که هر کدام از آنها در تیم‌های باشگاهی خود ستاره هستند اما تیم‌های ملی آنها نمی‌توانند به افتخار بزرگی برسند، چون زیرساخت‌هایی برای پیشرفت ندارند. فوتبال مانند جهان به سود کشورهایی است که در مسیر توسعه هستند. کشوری که در اقتصاد و سیاست توسعه پیدا نکرده است، در فوتبال هم نمی‌تواند به جایی برسد.

۴- بسیاری از این فوتبالیست‌ها اگر در آفریقا زندگی می‌کردند اصلا معلوم نبود فوتبالیست می‌شدند یا نه؟ استعداد آنها در این کشورها رشد پیدا کرد. شاید اگر پدر «کیلیان امباپه»، ستاره ۲۰ ساله فرانسه، در کامرون مانده بود، ستاره امروز جهان فوتبال درگیر ایدز و اعتیاد بود.

۵- یادمان نرفته است مریم میرزاخانی، بعد از مهاجرت توانسته است تبدیل به یکی از برجسته‌ترین دانشمندان علم ریاضی در جهان شود. اگر او در ایران می‌ماند شاید تنها و تنها یک استاد دانشگاه بود.

۶- در تاریخ آلمانی‌ها را به نژادپرستی و ناسیونالیسم می‌شناختند؛ کسانی که خود را نژاد برتر می‌خواندند و حاضر به پذیرش دیگر نژادها نبودند. امروز اما شاهد هستیم  ژروم بوآتنگ سیاه‌پوست از پدری غنایی در تیم ملی آلمان بازی می‌کند. در کنار او، ژرمن‌ها چند بازیکن ترک هم در ترکیب خود دارند که معروف‌ترین آن مسوت اوزیل است.

۷- فوتبال به دوستی ملت‌ها کمک کرده است. امروز مردم جهان در دنیای پر از نفرت به واسطه جام جهانی به هم نزدیک شده‌اند و در صلح و آرامش از فصل فوتبال لذت می‌برند. بهتر است سعی نکنیم با نگاه‌های ایدئولوژیک این لذت را از بین ببریم.»