مرکز ثقل نمایشنامه، شعر «ریتا»ست و کارکرد دراماتیک «ریتا» در مفاهیم تنهایی و از هم بریدگی روابط اجتماعی مؤثر است امّا در فیلم، «ریتا» کاملاً جنبه تزئینی دارد و ایده‌ای است ملودراماتیک که «ریتا» را به یک کودک ِ از ناکجاآباد رسیده پیوند می‌زند