دل مردم روستاي رحيم آباد كه روزهايشان را با گرماي خشك كرمان سپري ميكنند، به وسعت درياست. دليلش ساده است؛ اغلب ساختمانهاي عمومي و مهم روستاي رحيمآباد بهدست خيرين و بهصورت وقفي ساخته شده است.
ندای گیلان:چند کوچه بالاتر یا پایینتر، این ساختمان یا آن ساختمان، چه فرقی میکند؟ اینجا روستایی متفاوت است که مردمانش خوب یادگرفتهاند پولهایشان را چگونه باید خرج کنند؛ خرج کردنی که تا وقتی در دنیا نفس میکشند منفعت کارشان را میبینند و وقتی دنیا را ترک میکنند، با کولهباری از دعای خیر و دل شاد مواجه میشوند که بدرقه روزهای نبودنشان است.
دل مردم روستاي رحيم آباد كه روزهايشان را با گرماي خشك كرمان سپري ميكنند، به وسعت درياست. دليلش ساده است؛ اغلب ساختمانهاي عمومي و مهم روستاي رحيمآباد بهدست خيرين و بهصورت وقفي ساخته شده است.
مسجد الزهرا
در كوچه پسكوچههاي رحيمآباد كه قدم بزنيد، سراغ قديميترين مسجد روستا را كه بگيريد، همه شما را فقط به يك محل راهنمايي ميكنند: مسجد الزهرا. حاج عباس رحيمآبادي كسي بوده كه زماني تصميم ميگيرد، دستي به سر و روي قديميترين مسجد روستا بكشد و همين انگيزه موجب ميشود كه او مسجد را از نو بازسازي كند. رحيمآبادي از صفر تا صد بازسازي مسجد را خود برعهده ميگيرد. او مسجدي فرسوده را تحويل ميگيرد و پس از نوسازي و تجهيز، آن را در اختيار اهالي قرار ميدهد تا اين خانه خدا ميزبان برپايي هزاران مجلس دعا و وعظ شود.
منزل روحاني
«اين يك باب منزل (ساختمان) توسط حاج محمد گنجهكويري بهعنوان منزل روحاني تا هنگامي كه مسجد پابرجاست تقديم روحانيون گرديده است.» اين نوشته سفيدرنگ بر در خانه شخصي حاج محمد گنجهكويري، از ريشسفيدان روستاي رحيمآباد ثبت شده است. حاج محمد خانهاش كنار مسجد روستا بوده است. او زماني تصميم ميگيرد كه خانه خود را تا هنگام پابرجا بودن مسجد در اختيار روحانيون دعوتشده به اين روستا قرار دهد. اكنون سالهاست كه روحانيون از همان ابتدا كه به روستا ميآيند، خانهاي از پيش آماده براي اقامت دارند. اهميت اين كار را بايد در رسمهاي جاري براي اقامت روحانيان جست.
مجيد رحيمآبادي، مدير جوان پستبانك روستاي رحيمآباد، ميگويد: «رسم بر اين است كه اگر يك روحاني تنهايي به روستايي بيايد، در منزل باني مسجد ساكن شود و حتي براي ناهار و شام مهمان سفره خانه آنان شود ولي اگر روحاني همراه خانوادهاش باشد، اهالي، خانهاي را براي او فراهم ميكنند. حاج محمد لطف كرده است و خانهاش را در اختيار مسجد و روحانيون قرار داده تا آنها از همان ابتدا با خاطري آسوده در روستا اقامت كنند و خانهاي مشخص داشته باشند».
چند قدم كه از مقابل در خانه حاج محمد گنجهكويري بگذري و به سركوچه برسي، در اصلي مسجد را ميبيني. اين مسجد هم قديمي است ولي خيرين، هم يك سالن جديد براي آن ساختهاند و هم يك آشپزخانه بزرگ و مجهز تا در ايام محرم و ديگر مراسم مذهبي، مردم را مهمان سفرههاي نذري كند.
سالن ورزشي
وقتي حاج مصيب گنجهكويري پسرش را در جبهه از دست ميدهد، براي زنده نگهداشتن نام او در روستا، و پدري كردن در حق ديگر جواناني كه بسان پسرش بودهاند، كمر همت ميبندد و شروع ميكند به ساختن يك سالن ورزشي بزرگ، آن هم با تمام امكانات تا مردم روستا در آنجا واليبال، بسكتبال، هندبال و ژيمناستيك را بياموزند و از سالن بدنسازي آن استفاده كنند. يكي از بزرگترين خرجهاي ساخت اين سالن ورزشي، مربوط به تهيه كفپوش مناسب بوده كه آن هم بهدست همين انسان نيكوكار به نتيجه رسيده است.
برنامهريزي اين سالن ورزشي آنقدر دقيق و منظم است كه نهتنها بانوان و مردان روستاي رحيم آباد، آن هم در سنهاي مختلف بلكه ساكنان روستاهاي اطراف نيز ميتوانند به اين سالن بيايند. راستي، اينجا محل برگزاري بعضي از جامهاي ورزشي بخش چترود كرمان نيز هست.
اين روزها نام شهيد محمد گنجه كويري بر سردر اين سالن ورزشي ثبت شده و خدا ميداند كه چقدر دعاي خير پشت سر او و پدر مرحومش است؛ دعاي خير آنهايي كه ورزش ميكنند، آنهايي كه مربيگري ميكنند، آنهايي كه براي مديريت و نظمدهي به اينجا مشغول كار شدهاند و شايد خيليهاي ديگر.
دارالقرآن
در رحيمآباد رسم است نام هركس را كه ميپرسي، نام پدر را هم بلافاصله بشنوي؛ زيرا اينجا خيلي از اسمها و فاميليها شبيه است؛ مثلا همين دارالقرآني را كه حاج عباس رحيمآبادي ساخته است، همان حاج عباسي نيست كه مسجد الزهرا را ساخته بود؛ اينها 2نفرند!
دارالقرآن ساختمان چند طبقهاي است كه هنوز سردر و تبليغات خاصي ندارد ولي كار اصلي ساخت بناي آن تمامشده و حتي افراد به اين ساختمان خيريه ميآيند و قرآن ميآموزند.
امروز، دارالقرآن كنار مسجد جامع رحيمآباد قرار دارد كه پيشترها، گرمابه عمومي روستا بوده تا مردم از آن استفاده كنند. وقتي خانههاي مردم مجهز ميشود و گاز و آب لولهكشي به روستا ميرسد، حاج شيخ مهدي سازندگي، حدود سال 75تصميم ميگيرد كه جاي حمام عمومي را تغيير دهد. همين تغييرات موجب ميشود كه دارالقرآن بهدست حاج عباس در اين محل ساخته و تجهيز شود.
از صفر تا صد گرمابه جديد را هم شخصي به نام بيگزاده ميسازد تا مردم درصورت نياز استفاده كنند. گرچه اين روزها ديگر گرمابه عمومي كارايي خاصي ندارد و شايد بهزودي تغييراتي در آن نيز صورت دهند تا دوباره مورد استفاده مردم قرار بگيرد.
مسجد جامع رحيمآباد
اين مسجد را فردي به نام حاج كربلايي حسين رحيمآبادي ساخته است. حاج كربلايي حسين كه خانه بهداشت رحيمآباد را نيز براي استفاده عموم مردم ساخته، مدتي است دارفاني را وداع گفته. او بازسازي مسجد جامع رحيمآباد را از صفر آغاز كرد و تصميم داشت تا آن را به پايان برساند كه اجل فرصت را از او گرفت ولي نه آنكه گمان كنيد مردم رحيمآباد بياعتنا از كنار اين مسئله گذشتهاند. پسر او، حاج عباس رحيمآبادي مسئوليت انجام باقيمانده كار را بر عهده گرفته است.
مدرسه نورنيا با كلاسهاي هوشمند
حاج علي نورنيا، وقتي برادرش از دنيا ميرود، مدرسهاي را براي زندهنگهداشتن ياد او در اين روستا ميسازد. اگر از اهميت كار مهمي كه در احداث اين مدرسه انجام داده، بگذريم، نورنيا به فكر نيازهاي روز دانشآموزان نيز بوده است. فعلا مدرسهاي كه او ساخته، تنها مدرسه روستاي رحيمآباد است كه كلاس هوشمند نيز دارد. نكته مهم ديگر اينكه، اگر در اين مدرسه، دانشآموزي ثبت نام كرد كه خانوادهاش قدرت پرداخت هزينههاي تحصيلي او را نداشت، اولياي مدرسه هزينه او را تقبل ميكنند تا هم دانشآموزشان بدون سرخوردگي به درس خواندن ادامه دهد، هم مدرسه به لحاظ مالي دچار مشكل نشود.
دبيرستان دخترانه حكمت
گمان نكنيد كه دست به جيب شدن خيرين اين روستا فقط سنت قديميها بوده و امروزيها ديگر منفعتطلب شدهاند. اينجا دبيرستان دخترانه حكمت (دوره اول) است كه فقط يك سال از زمان بازگشايي آن ميگذرد. حاج رضا ميرزازاده وقتي براي ساختن اين مدرسه همت ميكند، از همان ابتدا تصميم ميگيرد كار اساسي انجام دهد، نه اينكه اكتفا كند به ساختن در و ديواري مدرسهمانند و جمعآوري چند ميز و نيمكت و تخته. تمام كلاسهاي اين مدرسه سيستم گرمايشي و سرمايشي مجهز دارند. او علاوه بر ساختن سالني بزرگ براي نمازخواني دانشآموزان، اتاقي نيز براي سرايدار آماده كرده است.
مركز بهداشت
گويي در اين روستا انجام كار خير موروثي است و واگيردار. يك نفر كه نيكي ميكند، ديگران نيز در اين خوبي از او الگوبرداري ميكنند. گرچه گاهي مهم است كه اولينها در انجام يك كار شناسايي شوند ولي گاهي اهميت در آن است كه خوبي رايج شود. مثل ماجراي 2برادري كه هر دو دست بهكار خير ميزنند. زماني حاج كرمعلي رحيم آبادي، برادر حاج كربلايي حسين (كه مسجد جامع را بازسازي كرده بود) تصميم ميگيرد مركز بهداشت روستايشان را خودش احداث كند. او خانه شخصياش را به اين كار اختصاص ميدهد و كار را شروع ميكند. چند سال بعد، از دنيا ميرود و بازماندگان راه او را ادامه ميدهند.
البته نه اينكه گمان كنيد، او بخشش از اموالش را فقط به اهداي خانهاش براي مركز بهداشت محدود كرده، خير. حاج كرمعلي در زمان حياتش ساختمان پايگاه بسيج را نيز با هزينه شخصي بنا و تجهيز كرده است.
مسجد حضرت ابوالفضل
از همه مسجدهاي رحيمآباد كه بگذريم، مسجد حضرت ابوالفضل چيز ديگري است. ساخت صفر تا صد اين مسجد بزرگ و زيبا را خيرين مختلف با كمك يكديگر برعهده گرفتهاند. اما بيشترين و مهمترين بخش كار را حاج علي رحيمآبادي پذيرفته است. 2گلدسته بلندي كه در آسمان پاك رحيمآباد خودنمايي ميكنند، رواقهايي كه با طرحهاي اسليمي جان تازهاي به مسجد بخشيدهاند، ديوارهاي كاشيكاريشده، حياط بزرگ، آبخوري متناسبي كه در بخش بيروني قرار داده شده تا حتي عابران نيز امكان استفاده از آن را داشته باشند و خيلي جنبههاي كارآمد ديگر، همه از ويژگيهاي اين مسجد است.
اين مسجد 2سالن بزرگ اجتماعات نيز دارد كه يكي براي بانوان و ديگري براي آقايان است. يكي از اين سالنها را حاج محمد رحيمآبادي ساخته است. ماجراي آماده شدن هزينه ساخت اين سالن هم شنيدني است. حاج محمد يكبار تصادف ميكند و در اين تصادف ديهاي به او تعلق ميگيرد. او پس از دريافت ديه، اين سالن را براي اهالي روستايش ميسازد. سالن ديگر را حاج محمد گنجه كويري ساخته است. او كه چند سال پيش پسر جوانش، عليرضا گنجه كويري، را از دست ميدهد، براي زنده نگه داشتن نام او، اين سالن اجتماعات را در سال 85به نفع عموم مردم بنا ميكند و تمام هزينههاي ساخت آن را متقبل ميشود.
اورژانس 115رحيمآباد
حاج احمد رضازاده كه به فكر روزگار بيماريهاي ناگهاني مردم روستايش و حتي مسافران و ساكنان اطراف رحيمآباد بوده است، در آذر 93نخستين كلنگ ساختمان اورژانس 115رحيمآباد را در بلوار كوثر بر زمين ميزند كه تا كنون بيش از 90درصد كار پيشرفته است. اميد رضازاده آن است كه اواسط امسال ساختمان اورژانس تكميل و به مركز اورژانس 115كرمان واگذار شود.
پارك
باورتان ميشود كه كسي همت كند و پولش را خرج ساخت پارك كند؟ يعني كسي با خودش فكر كند كه وقتي ما مسجد و مركز بهداشت و اورژانس و مدرسه و سالن ورزشي داريم، حال بايد جايي هم براي بازي سالم فرزندانمان داشته باشيم؟ يا با خودش بگويد ما بايد چندين آلاچيق براي مسافراني كه از اين مسير ميگذرند و ميخواهند چادر بزنند، آماده كنيم؟ اين است ماجراي همت مرداني كه حتي پارك روستايشان را خودشان ميسازند. آنها نزد دهيار جوانشان ميروند و پيشنهادشان را ارائه ميدهند: زمين از ما، ساخت از شما! گرچه ما در ميان راه تنهايت نميگذاريم.
محمدرضا قوامآبادي، دهيار روستاي رحيمآباد، پيشنهاد را ميپذيرد و پاركي بزرگ و زيبا ميسازد. وقتي با دهيار از بالاي كوه مشرف بر پارك صحبت ميكردم، از روياهايش براي پارك ميگفت. از اينكه ميخواهد كلي درخت در اينجا بكارد، يك آبنما درست كند، زمين بازي بچهها را بهروزتر و بزرگتر كند. مردم روستا بارها پنهاني برايم گفتند كه ميدانستي كمتر روستايي در اين اطراف هست كه چنين پارك مجهزي داشته باشد؟
ساختمان دهياري
خب، بسياري از ما فكر ميكنيم كه بعضي از كارها را فقط دولت بايد انجام دهد ولي مردم روستاي رحيمآباد متفاوت از همان خيليها مسائل را بررسي ميكنند. مثلا آنها معتقدند كه دهياري براي خودمان است و به نفع خودمان، پس خودمان هم بايد براي ساخت آن اقدام كنيم. همين طرز تفكر متفاوت موجب شده تا زمين و بناي اصلي ساختمان دهياري روستاي رحيمآباد را مردم هديه كنند و بسازند. فقط آخرين بخش كار كه ساخت نمايي متفاوت براي ساختمان است، از بودجه دهياري هزينه شده؛ اين هم مشاركت ديگري است ميان مردم و دهيار.
شايد شما هم با خواندن طرز فكر متفاوت مردم اين روستا، اين شعر قديمي را زير لب زمزمه كنيد كه
دست بر دست هم دهيم به مهر/ ميهن خويش را كنيم آباد
سالن مدرسه شيخ فضلالله نوري
مدرسه شيخ فضلالله نوري از سوي آموزش و پرورش ساخته شده، ولي پس از مدتي دانشآموزان به سالن مناسب براي انجام فعاليتهاي غيردرسي نياز پيدا ميكنند. همين نياز موجب ميشود تا ملاحسين عربپور براي رفع نياز بچههاي روستايشان، آستين همت بالا بزند و يك ساختمان بزرگ در فضاي مدرسه بنا كند.
امروز ساختمان خيريه عربپور، هم نمازخانه دانشآموزان است و هم سالن كاراته (در فصل تابستان) و هم سالن برپايي مراسم مختلف. اين ساختمان مملو از دعاي خير و صداي خنده و شادماني شاگرداني است كه پيش از اين طعم داشتن نمازخانه و سالن ورزشي را نچشيده بودند.
منبع آب آشاميدني
سالهاي سال مردم روستاي رحيمآباد با مشكل آب آشاميدني مواجه بودهاند، يعني فشار آب آنقدر كم بوده كه آب قطره قطره ميآمده است. تا اينكه حجتالاسلام شيخمهدي سازندگي مردم را تشويق ميكند تا خود هزينه كنند و يك منبع آشاميدني كاملا پيشرفته و امروزي فراهم كنند و اهالي يك روستا را از دسترسي دشوار به آب نجات دهند. آنها وقتي اين منبع استاندارد را كه در دل كوه قرار دارد و دستگاه كلرزني نيز براي آن تعبيه شده، آماده ميكنند، به شركت آب و فاضلاب اطلاع ميدهند تا كار نهايي ارسال آب آشاميدني سالم را مهيا كند. خلاصه، از وقتي اين منبع درست شده، مردم نعمت آب سالم، آن هم با فشار مناسب را در تمام ساعات روز چشيدهاند. تلاش مردم اين روستا فقط براي آب نيست. شيخ مهدي سازندگي حتي مردم را تشويق ميكند كه خودشان پول آسفالت روستايشان را جمع كنند و روستايي آسفالتشده داشته باشند.
ساختمان مخابرات
حدود 15سال پيش، يعني آن روزهايي كه تلفن در خانه هيچيك از اهالي اين روستا و حتي اطراف آن نبود، مردم دست بهدست يكديگر دادند و ساختمان مخابرات را احداث كردند. خودماني ادامه ماجرا اينگونه است كه بعد آنها با شركت مخابرات ارتباط برقرار ميكنند و ميگويند ما ساختمان مخابرات را ساختيم لطفا شما تلفنها را بياوريد!
وقتي مجيد رحيمآبادي، مدير كانون فرهنگي وليعصر كه خود از اهالي اين روستاست، ماجراي ساختمان مخابرات را تعريف ميكند، ميگويد تمام اين اتفاقات خوب، به 15سال پيش بازميگردد يعني زماني كه شيخ مهدي سازندگي مهمان اينجا شده بود. اين روحاني انگيزه ساخت بناهاي مختلف و تلاش براي آباد كردن روستا را در ذهن خيرين ايجاد كرد. اين مرد حضور مؤثر و چشمگيري در روستاي رحيمآباد داشت.
آسمان آبيتر، روستايي متفاوت
روستاي رحيمآباد كه در بخش چترود كرمان قرار دارد را نبايد به همين ساختمانهاي خيريه و دست بخشنده مردمانش محدود كرد. جوانان اينجا با كمك دهيارشان، براي زادگاه پدري خود كتابخانه ديجيتال و حتي تلفن گويا ايجاد كردهاند. بماند كه مجيد رحيمآبادي يك سيستم بانك اطلاعاتي نيز براي روستايشان طراحي و راهاندازي كرده تا در آمارگيريها و محاسبات، اطلاعات كاملا دقيق و به روز در اختيار متقاضي آمار قرار دهد. حتي اين سيستم نيز در كار خير، كمك زيادي به مشتاقان ميكند. مثلا اگر روزي كسي بخواهد به لحاظ مالي به تمام زنان بيسرپرست روستاي رحيمآباد كمك كند، در كمتر از چند دقيقه ميتواند به آمار دقيق و موثق دسترسي پيدا كند.
ميگويند، آسمان همه جا يك رنگ است ولي بايد باور كنيم كه وقتي خير در جايي جاري ميشود، آسمان آبيتر و درختها سبزتر ميشوند. اين ويژگي روستاي منحصر به فردي است كه روحيه مردمانش آن را زيباتر و دوستداشتنيتر كرده است./تابناک گیلان
Saturday, 23 November , 2024