اگر محمدباقر قالیباف از تعدد مشاوران ناآگاهی برخوردار است که اطلاعات غلطی همچون اشتغالزایی نجومی‌با توسعه پتروشیمی‌را در اختیار او قرار می‌دهند، میرسلیم از این طرف بام افتاده

به گزارش سرویس سیاسی ندای گیلان،حمیدرضا شکوهی در ستون سرمقاله روزنامه مردم سالاری تحت مطلبی با عنوان”شما راست می‌گویید! برجام فایده نداشت” به نقد اظهارات نامزدهای ریاست جمهوری در تاثیر برجام در اقتصاد ایران پرداخت. در این مطلب آمده است:

آقای مصطفی میرسلیم که سالهاست بین فرهنگ و مکانیک و سیاست، سرگردان است، در دومین مناظره کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در اظهارنظری عجیب که نشاندهنده عمق بی اطلاعی او از صنعت نفت به عنوان یکی از مهمترین حوزه‌های اقتصادی کشور است مدعی شد برجام تاثیری در راه‌اندازی فازهای جدید پارس‌جنوبی نداشته است!
اگر محمدباقر قالیباف از تعدد مشاوران ناآگاهی برخوردار است که اطلاعات غلطی همچون اشتغالزایی نجومی‌با توسعه پتروشیمی‌را در اختیار او قرار می‌دهند، میرسلیم از این طرف بام افتاده، چراکه گویی مشاوری ندارد که اطلاعاتی درباره پارس جنوبی به طور اخص و صنعت نفت به طور اعم در اختیارش قرار دهند. ادعای میرسلیم در شرایطی مطرح شده که تحریم‌های اقتصادی بر ضد ایران موجب شده بود بسیاری از پروژه‌های صنعت نفت در دولت گذشته نیمه کاره رها شود.

فازهای ۵۲ ماهه پارس جنوبی و فازهای رویایی ۳۵ ماهه پارس جنوبی، هیچیک، نه تنها در موعد مقرر و در زمان استقرار همان دولت به بهره‌برداری نرسید، بلکه به حدی دچار عقب ماندگی بود که بهره‌برداری از آنها تا اواخر دولت تدبیر و امید، یعنی ماه گذشته به طول انجامید. پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس هم مصداق دیگری از همان پروژه‌های نیمه کاره است که سال ۸۵ عملیات اجرایی آن آغاز شد و قرار بود اولین فاز آن پنج ساله – و در بدبینانه ترین حالت ۷ ساله – به بهره‌برداری برسد اما آن هم با پیشرفتی کمی‌بیش از ۵۰ درصد به دولت حسن روحانی رسید و سرانجام فاز نخست آن هفته گذشته افتتاح شد. این پروژه‌ها از دولتی به جا مانده بودند که از بریدن روبان هیچ پروژه ای – ولو در حد یک پل روستایی – هم نمی‌گذشت و سابقه افتتاح پروژه‌های نیمه کاره‌ای همچون فازهای ۶ و ۷ و ۸ و فازهای ۹ و ۱۰ پارس جنوبی و وصله و پینه کردن آنها را هم در کارنامه داشت.

همگی به یاد داریم که فازهای ۶ و ۷ و ۸ در زمان دولت قبل در شرایطی به بهره‌برداری رسید که نیمه کاره بود و حتی گاز ترش آن شیرین‌سازی می‌شد تا به جای فازهای ۹ و ۱۰ که نیمه کاره افتتاح شده بودند به خط لوله تزریق شود.

دولت قبل نتوانست این پروژه‌ها را تکمیل کند و از پس پروژه‌های ۵۲ ماهه و ۳۵ ماهه، و پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس و حتی مجتمع‌های پتروشیمی‌نیمه کاره بر نیامد. دلیلش روشن بود‌: تحریم!
تحریم موجب کاهش سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها، عدم جذب سرمایه خارجی، امکان عدم به کارگیری دکل‌های حفاری به میزان کافی در پارس جنوبی به دلیل هزینه بالای آن در زمان تحریم شده و در نهایت هزینه‌های بالای دور زدن تحریم‌ها را موجب شده بود. ماجرای دکل گمشده را به یاد داریم و از آن مهمتر، ماجرای دور زدن تحریمها توسط بابک زنجانی برای فروش نفت را! امکان تهیه برخی تجهیزات موردنیاز پروژه‌های صنعت نفت، در زمان تحریم به صفر رسیده بود.

یادم هست مدیر یکی از شرکتهای نفتی همان زمان درباره یکی از تجهیزات مهمی‌برایم صحبت کرد که برای تکمیل یکی از پروژه‌های نفتی باید تهیه می‌شد و به دلیل تحریمها این کار دشوار بود. با دور زدن تحریمها، از طریق دلالان، آن کالای مهم خریداری شد. اما وقتی محموله به تنگه هرمز رسید، دلالان، راه خود را کج کردند و به سمت شارجه رفتند و بعد، خطر انتقال آن کالا به آبهای ایران را به دلیل تحریم بهانه کردند و تا وقتی که پولی بیش از قبل نگرفتند، حاضر نشدند آن را به ایران تحویل دهند. در اصل، یک پول بابت خرید کالا، و یک هزینه اضافه بابت دور زدن تحریم می‌گرفتند و یک پول بادآورده هم زمانی نصیبشان می‌شد که کالای موردنظر به نزدیکی آب‌های ایران رسیده بود و از تحویل آن طفره می‌رفتند و طرف ایرانی که پول زیادی پرداخت کرده بود، چاره‌ای جز پرداخت پول اضافه درخواستی هم نداشت تا بتواند آن را تحویل بگیرد.
آری! اینگونه شد که فرصتهای زیادی تلف شد و پولهای زیادی هم از بیت‌المال هزینه شد تا صرف دور زدن تحریم‌هایی شود که رییس دولت قبل آنها را صرفا کاغذپاره می‌دانست. حالا که برجام گشایش‌های تازه‌ای در کشور ایجاد کرده و صنعت نفت نیز از این گشایش‌ها بهره مند شده، عده‌ای همچون آقای میرسلیم و همفکرانشان مدعی می‌شوند که برجام تاثیری در راه اندازی فازهای جدید پارس‌جنوبی نداشته است.

اینها یا اصلا نفت را نمی‌شناسند و از دشواری‌های صنعت در زمان تحریم آگاه نیستند، یا اینکه اصولا با مختصات تحریم و برجام آشنایی ندارند که  در هر دو صورت، برای یک کاندیدای ریاست‌جمهوری نقص بزرگیست.